States Beyond Borders: A Comparative Study of Central American Sending States and Their Emigrant Policy (1998-2021)
Badanie migracji w naukach politycznych, a zwłaszcza w stosunkach międzynarodowych, koncentrowało się na badaniu imigracji. Jednak państwa wysyłające coraz częściej instytucjonalizują swoje polityki i programy, aby objąć nimi emigrantów mieszkających poza terytorium kraju.
W swojej monografii Isabel Rosales Sandoval koncentruje się na czynnikach, które wpływają na wdrażanie polityk przyjętych przez państwa wysyłające w celu dotarcia do swoich obywateli za granicą. W szczególności bada ona, dlaczego i w jaki sposób państwa wysyłające wdrażają transnarodowe polityki emigracyjne.
Jej studium porównawcze trzech środkowoamerykańskich państw wysyłających - Salwadoru, Gwatemali i Hondurasu - identyfikuje cztery kategorie polityk, które te państwa opracowały: 1) uznawanie społeczności emigrantów poprzez tworzenie instytucji; 2) kultywowanie lojalności w społeczności emigrantów poprzez politykę symboliczną; 3) rozszerzanie praw emigrantów; oraz 4) wydobywanie zasobów poprzez włączanie migrantów do gospodarki krajowej.
Jednak motywacja tych polityk nie do końca odpowiada założeniom i typologiom istniejących teorii na ten temat, które koncentrują się na czynnikach międzynarodowych. Argumentem przedstawionym przez autora jest to, że cechy tych trzech przypadków można lepiej wyjaśnić krajowymi czynnikami politycznymi. Są to: 1) znaczenie wielkości i potencjalnego wpływu społeczności emigrantów; 2) konkurencyjność systemu partyjnego; oraz 3) zdolność instytucjonalna państw wysyłających do wdrażania polityki.