Ocena:

Książka „Panie, naucz nas modlić się” Davida Kellera to medytacyjna podróż przez życie i modlitwę Jezusa, podkreślająca Jego żydowskie pochodzenie i duchowy kontekst Jego czasów. Autor uwzględnia naukowe spostrzeżenia i zachęca czytelników do refleksji nad własnym życiem modlitewnym, czyniąc z niej cenne źródło zarówno dla osobistej, jak i wspólnotowej medytacji.
Zalety:Czytelnicy doceniają głębokie, medytacyjne refleksje, które wzbogacają ich zrozumienie życia i modlitwy Jezusa. Książka zapewnia szczerą intymność i naukowy kontekst, dzięki czemu jest wciągająca dla różnych odbiorców, w tym niechrześcijan. Wiele osób uważa, że książka ta odmienia ich życie modlitewne i jest cennym narzędziem duchowego rozwoju.
Wady:Niektóre recenzje wyrażają frustrację z powodu niepowiązanych negatywnych recenzji i zaniepokojenie teologiczną postawą autora, która nie jest zgodna ze ścisłymi tradycyjnymi przekonaniami. Konkretny recenzent skrytykował autora za niezgodność z jego rozumieniem bycia „narodzonym na nowo”, sugerując, że niektórzy mogą znaleźć teologiczne nieporozumienia z perspektywą autora.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Lord, Teach Us to Pray
Chociaż Jezus z Nazaretu był pobożnym Żydem w I wieku, w XXI wieku często gubi się w gąszczu chrześcijańskiej teologii, refleksji nad mądrością Jego słów i w natłoku kościelnego życia.
Ale Jezus to coś więcej niż słowa o Jezusie. Co możemy wiedzieć o Jezusie Żydzie? Co wypełniało jego codzienne życie? Dlaczego ludzie przychodzili do niego tak licznie? W czasach, gdy formacja duchowa stała się priorytetem w życiu kościoła, rzadko można usłyszeć pytanie: Jak wyglądała formacja duchowa Jezusa i jak wpłynęła na jego życie? Czego możemy nauczyć się z życia Jezusa na temat formacji duchowej, modlitwy i naszego zaangażowania w potrzeby dzisiejszego świata? Wykorzystując sto codziennych refleksji, Lord, Teach Us to Pray pozwala czytelnikom doświadczyć modlitwy Jezusa z punktu widzenia Jego żydowskiego życia modlitewnego.
Refleksje badają okresy cichej intymności Jezusa ze swoim Abbą, Jego zaangażowanie w szabatowe nabożeństwa w synagogach, Jego udział w wielkich żydowskich świętach w świątyni jerozolimskiej oraz sposoby, w jakie Jego życie modlitewne stało się łonem Jego współczującego zaangażowania na rzecz biednych, chorych, grzeszników i nieczystych w Jego społeczeństwie.