Ocena:

Książka „Pani Craddock” W. Somerseta Maughama wywołuje mieszane reakcje wśród czytelników. Podczas gdy niektórzy doceniają jej piękny styl i wciągające studia postaci, inni krytykują jej powolne tempo i nużącą główną bohaterkę. Główna bohaterka, Bertha Craddock, przykuwa uwagę swoją emocjonalną głębią, ale jej zaabsorbowanie sobą może być odstręczające. Choć książka ta jest porównywana do innych dzieł literackich ze względu na eksplorację relacji międzyludzkich i tematów społecznych, nie wydaje się być najlepszym wprowadzeniem do repertuaru Maughama. Wielu czytelników docenia zręczną prozę Maughama, nawet jeśli uważają fabułę za słabą. Ogólnie rzecz biorąc, odbiór podkreśla podział na tych, którzy uznali ją za porywającą i tych, którzy czuli się rozczarowani.
Zalety:Pięknie napisane, wciągające studia postaci, głęboka eksploracja ludzkich emocji i relacji, umiejętna proza Maughama jest chwalona.
Wady:Powolne tempo, nużący główny bohater, niektórzy czytelnicy uważają ją za nudną lub powtarzalną, nie jest to najlepsze wprowadzenie do twórczości Maughama.
(na podstawie 38 opinii czytelników)
Mrs. Craddock
Rozgrywająca się w ostatnich latach XIX wieku Pani Craddock opowiada o młodej i atrakcyjnej kobiecie o niezależnych dochodach, która wychodzi za mąż poniżej swoich możliwości. Ponieważ Maugham pisał na temat, który w tamtych czasach uważany był za odważny, miał pewne trudności ze znalezieniem wydawcy.
Ukończona w 1900 roku powieść została ostatecznie opublikowana w 1902 roku przez Williama Heinemanna, ale tylko pod warunkiem, że autor usunie fragmenty, które według Heinemanna mogły urazić czytelników. Odnosząca sukcesy i popularna książka Pani Craddock została wznowiona w 1903 roku i ponownie w 1908 roku.
W 1938 roku ukazała się pierwsza nie-Bowdlerowska wersja, poprawiona stylistycznie przez Maughama. (wikipedia.org)