Pandemic in Potos: Fear, Loathing, and Public Piety in a Colonial Mining Metropolis
W 1719 roku śmiertelna i wysoce zaraźliwa choroba opanowała cesarską willę Potos, metropolię wydobywającą srebro na terenie dzisiejszej Boliwii. W ciągu roku patogen zabił około 22 000 osób, czyli nieco ponad jedną trzecią mieszkańców miasta. Ofiary padały z gorączką, bólami ciała i wyciekami krwi z nosa i ust. Większość zmarła w ciągu kilku dni. Wielka pandemia andyjska z lat 1717-22 była prawdopodobnie najbardziej niszczycielską chorobą, jaka nawiedziła Amerykę Południową od czasów hiszpańskiego podboju.
Pandemia w Potos zawiera najdłuższą opowieść o tym prawie zapomnianym okresie, napisaną przez lokalnego historyka Bartoloma Arz ns de Ors a y Vela, wraz z krótszymi opisami spustoszeń choroby w Cuzco, Arequipie i na przedmieściach Limy. „Gran Peste”, jak ją nazywano, była kluczowym wydarzeniem, o którym Arz ns pisał obszernie, ponieważ przeżył ją, ale także dlatego, że uważano, że ma ona znaczenie kosmiczne. Kris Lane tłumaczy i kontekstualizuje relację Arz nsa, która jest bogata w lokalne szczegóły, które rzucają światło na szereg tematów - od terapii, życia pobożnego, relacji klasowych, płci i rasy po koncepcje choroby, grzechu oraz ludzkiej woli i odpowiedzialności podczas poważnego kryzysu zdrowia publicznego.
Oryginalne narracje o pandemii, przetłumaczone tutaj po raz pierwszy, pomagają czytelnikom dostrzec podobieństwa i różnice między przeszłymi i obecnymi spotkaniami z chorobami. Ta zwięzła praca, zaprojektowana do użytku na kursach historii Ameryki Łacińskiej, zainteresuje również naukowców i studentów historii religii, historii medycyny, studiów miejskich i epidemiologii.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)