Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka oferuje szczegółową eksplorację pandemii hiszpańskiej grypy, zawierając liczne osobiste historie, które ilustrują jej wpływ na jednostki i społeczności. Wielu recenzentów uznało ją za edukacyjną i wciągającą, zwłaszcza biorąc pod uwagę podobieństwa do pandemii COVID-19. Niektórzy zauważyli jednak problemy z powtarzalnością i dezorganizacją, co sugeruje potrzebę bardziej spójnego opowiadania historii.
Zalety:Dobrze zbadane i pouczające, świetne osobiste relacje, wciągający styl pisania, odnoszący się do bieżących wydarzeń (COVID-19), obejmuje globalne perspektywy, nostalgiczny i istotny kontekst historyczny.
Wady:Nieco chaotyczny i chaotyczny, powtarzające się historie, odniesienia do pandemii mogą wydawać się przytłaczające, pytania o dokładność faktów i niektóre treści graficzne mogą być niepokojące dla niektórych czytelników.
(na podstawie 88 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Pandemic 1918: Eyewitness Accounts from the Greatest Medical Holocaust in Modern History
Zawartość książki:
Przed AIDS czy koronawirusem była hiszpańska grypa - porywająca narracja Catharine Arnold, Pandemia 1918, upamiętnia setną rocznicę epidemii, która zmieniła historię świata, teraz w miękkiej oprawie.
W styczniu 1918 roku, gdy szalała I wojna światowa, nowy i przerażający wirus zaczął rozprzestrzeniać się po całym świecie. W trzech kolejnych falach, od 1918 do 1919 roku, grypa zabiła ponad 50 milionów ludzi. Niemieccy żołnierze nazywali ją Blitzkatarrh, brytyjscy żołnierze określali ją jako Flanders Grippe, ale na całym świecie pandemia zyskała niechlubne miano "hiszpańskiej grypy". Nigdzie na świecie nie udało się jej uniknąć: w Stanach Zjednoczonych odnotowano 550 000 zgonów (pięciokrotnie więcej niż łączna liczba ofiar śmiertelnych w wojsku podczas wojny), podczas gdy liczba zgonów w Europie przekroczyła dwa miliony.
Podczas wojny niektóre rządy tłumiły wiadomości o wybuchu epidemii. Nawet gdy całe bataliony zostały zdziesiątkowane, a zarówno alianci, jak i Niemcy ponieśli ogromne straty, szczegóły śmierci wielu żołnierzy zostały ukryte w celu ochrony morale publicznego. W międzyczasie cywilne rodziny były zabijane w swoich domach. Miastu Filadelfia zabrakło grabarzy i trumien, a masowe rowy grzebalne musiały być wykopywane za pomocą łopat parowych. Hiszpańska grypa przywołała widmo Czarnej Śmierci z 1348 r. i wielkiej zarazy z 1665 r., podczas gdy medycyna, zdruzgotana po pięciu strasznych latach konfliktu, nie miała zasobów, by powstrzymać i pokonać tego nowego wroga.
Dzięki źródłom pierwotnym i archiwalnym historyk Catharine Arnold przedstawia czytelnikom pierwszy prawdziwie globalny opis tej straszliwej epidemii.
