Pancerniki klasy Brandenburg w latach 1890-1918

Opinie czytelników

Książka przedstawia szczegółowy opis pancerników klasy Brandenburg, pokazując zarówno mocne strony w szczegółach, jak i szereg istotnych błędów w dokładności technicznej i ilustracjach. Chociaż służy jako przydatne źródło informacji dla konstruktorów modeli, nie sprawdza się jako wiarygodne odniesienie ze względu na liczne nieścisłości.

Książka zawiera poziom szczegółowości, który jest doceniany, prezentując przydatne informacje dla konstruktorów modeli i historyków. Próbuje ona objąć często pomijany aspekt historii marynarki wojennej, co jest pozytywnym wkładem.

Książka zawiera liczne błędy zarówno w rysunkach technicznych, jak i tekście opisowym, co czyni ją niewiarygodną jako odniesienie. Istnieją znaczne nieścisłości w modyfikacjach statku, jego cechach i szczegółach historycznych, a także problemy z przejrzystością i prezentacją.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Brandenburg-Class Battleships 1890-1918

Zawartość książki:

Pancerniki klasy Brandenburg były pierwszymi okrętami wojennymi Kaiserliche Marine i można je sklasyfikować jako pierwsze niemieckie okręty typu pre-dreadnought.

Cesarska Niemiecka Marynarka Wojenna została założona w 1871 r. pod auspicjami cesarza Wilhelma I. Niemiecka marynarka wojenna powstała na bazie małej pruskiej marynarki wojennej. Początkowo Niemcy zamówili kilka przestarzałych żelaznych okrętów. Jednak nowa niemiecka marynarka wojenna była zdolna tylko do operacji obrony wybrzeża i nie mogła być uważana za instrument WeltPolitik i projekcji niemieckiej potęgi na całym świecie.

W 1888 r. najnowocześniejszymi okrętami niemieckiej floty było sześć okrętów klasy Siegfried (3,400 ton) i dwa okręty obrony wybrzeża klasy Odin. Nowy cesarz Wilhelm II, architekt niemieckiej ekspansji morskiej, postanowił rzucić wyzwanie angielskiej hegemonii na morzach. Pierwszym krokiem było utworzenie w 1888 r. Cesarskiego Urzędu Marynarki Wojennej (Reichmarineamt), agencji rządowej monitorującej projektowanie, rozwój i finansowanie nowych jednostek floty. Pod kierownictwem wiceadmirała Alexandra von Montsa, Cesarskie Biuro Marynarki Wojennej zaczęło wdrażać morskie wizje cesarza Wilhelma II.