Pan Toppit

Opinie czytelników

Mr. Toppit autorstwa Charlesa Eltona bada złożoność rodzinnego dziedzictwa i wpływ nagłej sławy na jednostki. Narracja obraca się wokół rodziny Haymanów, koncentrując się w szczególności na Luke'u, synu autora dla dzieci, którego prace niespodziewanie zyskują sławę po jego śmierci. W miarę jak różne postacie poruszają się po swoich splecionych losach, historia zagłębia się w tematy tożsamości, obsesji i skutków dziedzictwa poprzez czarny humor i przejmujące momenty.

⬤ Wciągające i unikalne założenie eksplorujące temat spuścizny literackiej i nieoczekiwanej sławy.
⬤ Mocny rozwój postaci, szczególnie Luke'a i Laurie.
⬤ Efektywne wykorzystanie czarnego humoru z krytyką społeczną.
⬤ Bogata proza ze sprytnym i świeżym językiem, pokazująca umiejętności pisarskie Eltona.
⬤ Emocjonalne i przejmujące momenty, które rezonują z czytelnikami.

⬤ Tempo książki słabnie w drugiej połowie, z zauważalną zmianą, która umniejsza jej początkową dynamikę.
⬤ Niektóre postacie są mało sympatyczne i mogą nie współgrać ze wszystkimi czytelnikami, co prowadzi do trudności w nawiązywaniu relacji.
⬤ Brak rozwiązania dla różnych punktów fabuły, szczególnie pod koniec, który niektórzy czytelnicy uznali za nagły i niesatysfakcjonujący.
⬤ Wprowadzanie nowych postaci i zmiany scenerii (z Anglii na Amerykę) mogą sprawiać wrażenie chaotycznych i zaburzać płynność fabuły.

(na podstawie 72 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Mr Toppit

Zawartość książki:

List do czytelników od Charlesa Eltona

Charles Elton pracował jako projektant i redaktor w wydawnictwie, zanim został agentem literackim. Od 1991 roku pracuje w telewizji, a przez ostatnie dziesięć lat był producentem wykonawczym dramatów w ITV. Wśród jego produkcji znajdują się nominowany do Oscara film krótkometrażowy Syrup, The Railway Children, adaptacja Opactwa Northanger Andrew Daviesa oraz najnowszy serial Time of Your Life, wszystkie wyprodukowane we współpracy z WGBH Boston's Masterpiece Theater.

Drogi Czytelniku,

Piętnaście lat temu zacząłem pisać Pana Toppita, kiedy byłem agentem literackim reprezentującym majątek A. A. Milne'a, autora Kubusia Puchatka. Poznałem historię syna Milne'a, Christophera Robina Milne'a, który znienawidził sławę, jaką przyniosły mu książki ojca. Przekształcenie tej idei w nowoczesnym kontekście było pojedynczym pomysłem, który stał się genezą mojej powieści.

W latach, które spędziłem na pisaniu, w świecie wydawania książek dla dzieci pojawiło się inne zjawisko, które sprawiło, że sława Kubusia Puchatka wydawała się zaściankowa: Harry Potter. Nagle mój pomysł na nowoczesną serię opowieści dla dzieci, które przejmują władzę nad światem, nie wydawał się już tak naciągany. To, co pierwotnie zostało pomyślane jako mała historia o moim chłopięcym bohaterze, Luke'u Haymanie, który nagle stał się sławny dzięki książkom swojego zmarłego ojca, rozszerzyło się zarówno na badanie mechaniki sławy, jak i dziwną podróż w kierunku literackiego punktu zwrotnego, który ma druzgocące konsekwencje dla bohaterów mojej książki.

Pan Toppit został wydany przez Viking/Penguin w Anglii w zeszłym roku i odniósł ogromny sukces oraz spotkał się z ogromnym zainteresowaniem mediów, w czym pomogło to, że był jednym z Richard and Judy Summer Reads (brytyjski odpowiednik Klubu Książki Oprah). Została opublikowana w Stanach Zjednoczonych przez Other Press i chciałem wyjaśnić, dlaczego tak wiele to dla mnie znaczy.

Chociaż miałem tylko pobieżne pojęcie o tej książce.