Pan całego świata: Pan Jezus wyzwaniem dla Pana Cezara?

Opinie czytelników

Książka Josepha Fantina „Pan całego świata: Lord Jesus, a Challenge to Lord Caesar” bada potencjalne wyzwanie rzucone przez Pawła rzymskiemu cesarzowi poprzez użycie tytułu »Pan«. Podczas gdy autor przedstawia dobrze zbadaną tezę popartą metodami historyczno-krytycznymi i lingwistycznymi, praca jest uważana za zbyt szczegółową, co prowadzi do mieszanych uczuć co do jej długości i implikacji.

Dobrze napisana i pouczająca książka stanowi znaczący wkład w zrozumienie relacji Pawła z Imperium Rzymskim. Wykorzystuje wyrafinowane podejście i angażuje się w najnowsze badania, przedstawiając przekonujące argumenty za obecnością antyimperialnej polemiki w listach Pawła. Autor zachęca do ponownej oceny relacji wspólnoty chrześcijańskiej z państwem.

Książka jest opisywana jako zbyt dokładna, a niektórzy recenzenci uważają, że jej 280 stron jest nadmierne i obciążone niepotrzebnymi szczegółami. Chociaż argumenty Fantina są uważane za przekonujące, są one postrzegane jako niewiele wnoszące do ogólnego odbioru Pawła, co prowadzi do frustracji czytelników, którzy muszą poruszać się po obszernych treściach, aby uzyskać kluczowe spostrzeżenia.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Lord of the Entire World: Lord Jesus, a Challenge to Lord Caesar?

Zawartość książki:

Jak wyznanie "Jezus jest Panem" było rozumiane w świecie rzymskim pierwszego wieku? Czy było to coś więcej niż deklaracja oddania Jezusowi? Czy było to również ukryte wyzwanie rzucone żyjącemu Cezarowi, panu rzymskiego imperium? W pierwszym wieku było wielu władców, a użycie tytułu kyrios było złożone. Najwyraźniej Paweł był pod wpływem używania tego tytułu w odniesieniu do Jahwe w greckim Starym Testamencie.

Ale był także częścią kultury, w której tytuł ten był używany w odniesieniu do wielu osób, w tym ojców, właścicieli niewolników, urzędników państwowych - i cesarza. Tytuł kyrios był jednak rzadko używany w odniesieniu do cesarzy na początku i w połowie I wieku. Na podstawie zachowanych dowodów uczeni od czasów Deissmanna doszli do różnych wniosków co do tego, czy fraza ta zawiera wyzwanie dla cesarza.

Fantin proponuje bardziej skuteczną metodę rozwiązania tego pytania, opierając się na spostrzeżeniach teorii relewancji. Bada cały szereg osób, do których odnosi się ten tytuł, i ocenia potencjalny wpływ takich kontekstów na użycie Pawła. Tylko wtedy możliwe jest wyciągnięcie przekonujących wniosków na temat tego, czy jakiekolwiek wyzwanie może być implikowane.

W The Lord of the Entire World Fantin pokazuje, że żyjący Cezar był rzeczywiście uznawany w czasach Pawła za najwyższego władcę świata rzymskiego. Kluczowe teksty Nowego Testamentu, takie jak Rz 10. 9, 1 Koryntian 8.

6 i Filipian 2. 11 pokazują, że najprawdopodobniej chrześcijańskie wyznanie było w rzeczywistości wyzwaniem dla władzy cesarskiej.