Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje dziennika Adama Czerniakowa odzwierciedlają zarówno jego emocjonalny wpływ, jak i konieczność posiadania podstawowej wiedzy, aby w pełni docenić kontekst. Dziennik jest mocnym, choć trudnym, świadectwem zmagań i złożoności, z jakimi borykali się żydowscy mieszkańcy warszawskiego getta podczas nazistowskiej okupacji. Czytelnicy zwracają uwagę na surowy obraz życia w getcie i wysiłki Czerniakowa, by chronić swoją społeczność, co doprowadziło do jego tragicznego końca.
Zalety:⬤ Oferuje mocne spojrzenie z pierwszej ręki na życie w warszawskim getcie.
⬤ Zapewnia wgląd w złożoność i dylematy, przed którymi stanęli żydowscy przywódcy pod nazistowskim uciskiem.
⬤ Niezbędna lektura dla osób studiujących Holokaust, często opisywana jako „pouczająca i szokująca”.
⬤ Zawiera szczegółowe opisy niestrudzonych wysiłków Czerniakowa, by wspierać społeczność pomimo przytłaczających wyzwań.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że charakter i moralne zmagania Czerniakowa są przekonujące.
Wady:⬤ Brakuje szczegółowych opisów codziennego życia w getcie, co utrudnia zrozumienie dla osób nieposiadających wcześniejszej wiedzy.
⬤ Styl pisania jest opisywany jako prozaiczny i nieco suchy, co może nie angażować wszystkich czytelników.
⬤ Nagłe zakończenie po samobójstwie Czerniakowa pozostawia ponure i nierozwiązane uczucie.
⬤ Wymaga obszernej lektury, aby w pełni zrozumieć kontekst i znaczenie.
(na podstawie 18 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Warsaw Diary of Adam Czerniakow: Prelude to Doom
Zawartość książki:
Adam Czerniaków był polskim Żydem, który popełnił samobójstwo 23 lipca 1942 roku - na pierwszy rzut oka nie było to rzadkie zdarzenie w tamtych czasach. Ale ta historia to coś więcej niż tragiczna śmierć jednego człowieka spośród wielu milionów.
Czerniaków był przez prawie trzy lata przewodniczącym warszawskiego Judenratu - Żydem oddanym swojemu narodowi, który służył jako sponsorowany przez nazistów "burmistrz" warszawskiego getta. Jego osobiste kontakty z niemieckimi władzami wnoszą do tego codziennego zapisu wydarzeń głębię wiedzy, dokładność szczegółów i panoramę, której nie mógł uzyskać żaden inny uczestnik epickiego preludium do ostatecznej zagłady największej zniewolonej społeczności żydowskiej w Europie Wschodniej.
Ten tajny dziennik jest nie tylko świadectwem nieznośnego osobistego ciężaru, ale także dokumentem ostatecznej agonii getta. Jest to najważniejszy dziennik, jaki powstał po Holokauście.
