Pamiętnik pandemicznej pielęgniarki

Opinie czytelników

Książka „A Pandemic Nurse's Diary” oferuje mocną i emocjonalną relację z pierwszej ręki z doświadczeń pracowników pierwszej linii opieki zdrowotnej podczas pandemii COVID-19. Oddaje chaos, heroizm i psychologiczne żniwo, z jakim zmagały się pielęgniarki i inny personel, a także zawiera refleksje i ćwiczenia mające na celu wspieranie zdrowia psychicznego opiekunów.

Książka jest pięknie napisana, wciągająca i głęboko emocjonalna, przedstawiając realia życia szpitalnego podczas pandemii. Zapewnia intymny wgląd w zmagania pracowników służby zdrowia i zawiera pomocne refleksje i ćwiczenia pisania dla zdrowia psychicznego. Fabuła jest szybka i wciąga czytelników w pilne i chaotyczne środowisko szpitali podczas COVID.

Niektórzy czytelnicy uważali, że osobista postać pielęgniarki T nie została dobrze rozwinięta w książce, co ograniczyło ich emocjonalny związek z jej historią. Ponadto, podczas gdy wpisy w dzienniku są napędzane akcją, niektórzy mogą uznać brak głębszych osobistych refleksji za mniej satysfakcjonujący.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Pandemic Nurse's Diary

Zawartość książki:

25 marca 2020 r.

Kiedy przechodzę przez automatyczne drzwi na OIOM o 7 rano, wchodzę do strefy wojny. W całej jednostce znajdują się przepełnione wiadra na śmieci i gruz. Cztery czerwone wózki znajdują się poza pokojami, ich szuflady są otwarte i w dużej mierze puste, są świadkami chaotycznej nocy. Jeden z zakodowanych pacjentów przeżył, trzech pozostałych zmarło. Jedno ciało w białym plastikowym całunie nadal znajduje się w pokoju na parterze i czeka na nosze.

Tak rozpoczyna się osobisty pamiętnik pielęgniarki T. Jest ona jedną z tysięcy pracowników służby zdrowia w Nowym Jorku, którzy dzień po dniu pełnili swoje dwunastogodzinne zmiany, gdy wirus Covid-19 szalał w mieście. Jej relacja jest osobista, poetycka i poetycka, ponieważ dokumentuje cierpienie biednych, w dużej mierze imigrantów, którzy zalali placówkę w poszukiwaniu leczenia.

Jest to również historia miasta, stanu i rządu federalnego, które od dawna odmawiały szpitalom takim jak jej finansowania i wsparcia, których potrzebują, aby spełnić obecne standardy. Długotrwały głód funduszy, starożytna infrastruktura placówki i niewystarczające zapasy stanowiły duże obciążenie dla personelu, który mimo to wchodził po marmurowych schodach przez cały kryzys i dawał z siebie wszystko, bez względu na osobiste koszty, bez względu na wynik.