Pamiętając wojnę secesyjną: zjednoczenie i granice pojednania

Opinie czytelników

Książka otrzymuje wysokie pochwały za dokładne badania, wciągający styl pisania i wnikliwą analizę złożoności pojednania po wojnie secesyjnej. Czytelnicy uważają ją za pouczającą i wartościową zarówno dla zwykłych czytelników, jak i tych, którzy głębiej studiują wojnę secesyjną.

⬤ Doskonały stan i opakowanie
⬤ szybka dostawa
⬤ świetna cena
⬤ dobrze zbadane i edukacyjne
⬤ wciągający styl pisania
⬤ zapewnia głęboki wgląd w złożoność Ameryki po wojnie secesyjnej
⬤ wysoce zalecane dla studentów i miłośników historii
⬤ zawiera dokładną bibliografię i przypisy.

Niektórzy czytelnicy nie przeczytali jeszcze książki do końca i przedstawiają jedynie powierzchowne wrażenia; ograniczona krytyka wszelkich negatywnych aspektów znalezionych w treści.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Remembering the Civil War: Reunion and the Limits of Reconciliation

Zawartość książki:

Już w 1865 roku osoby, które przeżyły wojnę secesyjną, były świadome tego, że ludzie celowo kształtowali to, co zostanie zapamiętane z wojny, a co zostanie pominięte w zapisie historycznym. W książce Remembering the Civil War Caroline E.

Janney analizuje, w jaki sposób pokolenie wojenne - mężczyźni i kobiety, biali i czarni, unioniści i konfederaci - tworzyli i chronili swoje wspomnienia z największego konfliktu narodu. Janney utrzymuje, że uczestnicy nigdy w pełni nie przyjęli pojednania, tak słynnie reprezentowanego w uściskach dłoni na kamiennych ścianach. Zamiast tego, zarówno weterani Unii, jak i Konfederacji, a zwłaszcza ich odpowiednie organizacje kobiece, wytrwale trzymały się własnych spraw aż do XX wieku.

Janney bada subtelne, ale ważne różnice między ponownym zjednoczeniem a pojednaniem i argumentuje, że unionistyczne i emancypacyjne wspomnienia z wojny nigdy całkowicie nie ustąpiły miejsca historii opowiadanej przez Konfederatów. Podważa pogląd, że biali mieszkańcy Północy i Południa leczyli swoje wojenne rany poprzez wspólne idee dotyczące rasy i pokazuje, że debaty na temat niewolnictwa często okazywały się jednymi z najpotężniejszych przeszkód na drodze do pojednania.