Remembering Absence: The Sense of Life in Island Greece
Opierając się na badaniach przeprowadzonych na Chios podczas kryzysu zadłużeniowego, który dotknął Grecję w 2010 roku, Nicolas Argenti śledzi życie jednostek, które symbolizują przemiany wpływające na tę wyspę Morza Egejskiego. Świadkowie kryzysu opowiadają o swoim życiu, jednak ich obecne niepokoje i frustracje wyrażane są w kategoriach przeszłych kryzysów, które ukształtowały dramatyczną historię Chios, w tym niemiecką okupację podczas II wojny światowej i wynikający z niej głód, wymianę ludności między Grecją a Turcją w latach 1922-23 oraz masakry z 1822 r., które zdziesiątkowały wyspę na początku greckiej wojny o niepodległość.
Złożona czasowość, która pojawia się w tych relacjach, jest osadzona w kulturowym kontekście rytuału upamiętniającego, ekstatycznych wizji, corocznej wojny rakietowej i innych ucieleśnionych praktyk, które przyczyniają się do form tworzenia pamięci, które kwestionują założenia dyskursu traumy, ujawniając, że mieszkańcy wyspy Chios są aktywni w wykuwaniu swojego miejsca w czasie w sposób, który zaciera granice między historiografią, pamięcią, religią i mitem. .
Argenti, członek diaspory Chiotów, wykorzystuje niepublikowaną korespondencję od ocalałych z masakr z 1822 roku i ich potomków, a także zastanawia się nad ustnymi historiami rodzinnymi i milczeniami, w których wyspa reprezentuje enigmatyczną, ale namacalną nieobecność. Badając sposoby, w jakie ciało pamięci i kulturowe doświadczenie czasowości zostały przemieszczone i podzielone między dwie populacje, jego powrót na Chios oznacza spotkanie, w którym tradycyjne role etnografa i uczestnika są rozproszone i splecione.
