Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „The Memory of Lavender and Sage” autorstwa Aimie K. Runyan to rozgrzewająca serce historia, która śledzi podróż głównej bohaterki, która ponownie łączy się ze swoim francuskim dziedzictwem w małej wiosce w Prowansji. Narracja jest wypełniona kulinarnymi przysmakami, realistyczną dynamiką rodzinną i odrobiną magii, tworząc wciągającą ucieczkę do francuskiej kultury i tożsamości.
Zalety:Czytelnicy chwalą książkę za pięknie napisaną prozę, wciągające postacie i zachwycającą scenerię we Francji. Historia sprzyja poczuciu wspólnoty i odkrywaniu korzeni, a wielu podobało się włączenie przepisów kulinarnych. Obrazy i elementy tematyczne związane z gotowaniem i ziołami głęboko rezonują z miłośnikami jedzenia i frankofilami.
Wady:Kilku recenzentów zauważyło, że fabuła może być przewidywalna, a elementy realizmu magicznego mogą nie spodobać się każdemu. Niektórzy uznali początek za powolny i uważali, że magiczne aspekty odciągają uwagę od narracji. Kilku czytelników poczuło się rozczarowanych nieoczekiwanymi elementami fantasy, które postrzegali jako odejście od oczekiwanego realizmu.
(na podstawie 110 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Memory of Lavender and Sage
Zawartość książki:
Krytyczka kulinarna Tempsta Luddington zawsze czuła się jak dziwak w swojej rodzinie, odkąd straciła ukochaną matkę w wieku trzynastu lat. Kiedy piętnaście lat później umiera jej pracoholiczny ojciec, Tempsta nie jest zaskoczona, że większość znacznych rodzinnych pieniędzy przejdzie na jej posłusznego młodszego brata, Wala. Pozostaje jej jednak skromna pamiątka po matce i po raz pierwszy Tempsta ma przed sobą świat wyborów.
Pogrążona w żalu i mająca nadzieję na ponowne połączenie się ze wspomnieniami i przeszłością matki, wykorzystuje pieniądze na zakup zrujnowanego dworku w Sainte-Colombe, małej wiosce w Prowansji, gdzie dorastała jej matka. Wita ją jednak więcej pytań niż odpowiedzi. Jej powitanie, zwłaszcza przez statecznego burmistrza miasteczka, jest w najlepszym razie chłodne, a ona sama zastanawia się, czy cały eksperyment był błędem.
Mimo to zostaje, uparcie się trzymając, powoli ucząc się, że dziedzictwo jej matki było czymś więcej niż tylko gniazdem. Dzięki matce i wiosce Tempsta poznaje wartość wspólnoty i przyjaźni, znaczenie pewności siebie oraz siłę miłości i zaufania. Co więcej, sama przekonuje się, że w codzienności kryje się magia i piękno - nawet w czymś tak prostym jak gałązka lawendy i szałwii.
