Memory and the City in Ancient Israel
Starożytne miasta służyły jako rzeczywisty, światowy krajobraz zaludniony "materialnymi" miejscami pamięci. Niektóre z tych miejsc były osobiste, a inne były bezpośrednio i celowo zaangażowane w kształtowanie zbiorowej pamięci społecznej, takiej jak pałace, świątynie, inskrypcje, mury i bramy.
Wiele miast było również miejscami pamięci społecznej w zupełnie inny sposób. Podobnie jak Babilon, Niniwa czy Jerozolima, służyły one jako szyfry, które aktywowały i przekazywały różne światy mnemoniczne, ponieważ integrowały wiele obrazów, pamiętały wydarzenia i nadawały różne znaczenia w różnych starożytnych społecznościach. Memory and the City in Ancient Israel przyczynia się do badania pamięci społecznej w starożytnym Izraelu w późnym okresie perskim i wczesnym okresie hellenistycznym, badając "miasto", zarówno przestrzenie miejskie, jak i ośrodki miejskie.
Otwiera go studium, które porównuje podstawowe tendencje konceptualizacyjne miast w Mezopotamii z ich odpowiednikami w starożytnym Izraelu. Następnie eseje analizują wspomnienia o bramach, przestrzeniach domowych, klepiskach, pałacach, ogrodach miejskich i parkach, naturalnej i "udomowionej" wodzie w środowisku miejskim, cysternach i studniach.
Wreszcie, badania zwracają się do konkretnych miast pamięci w starożytnym Izraelu: Jerozolimie, Samarii, Szechem, Mizpah, Tyrze, Niniwie i Babilonie. Tom, który powstał w wyniku spotkań Europejskiego Stowarzyszenia Studiów Biblijnych, zawiera prace Stphanie Anthonioz, Yairah Amit, Ehud Ben Zvi, K re Berge, Diana Edelman, Hadi Ghantous, Anne Katrine Gudme, Philippe Guillaume, Russell Hobson, Steven W.
Holloway, Francis Landy, Daniel Pioske, Ulrike Sals, Carla Sulzbach, Karolien Vermeulen i Carey Walsh.