Palenie książek i równanie z ziemią bibliotek: Ekstremistyczna przemoc i niszczenie kultury

Opinie czytelników

Książka podkreśla nieprzemijającą wartość materiałów drukowanych i kluczowy wpływ bibliobójstwa na kulturę i historię, opowiadając się za włączeniem ich do programów nauczania. Zapewnia dobrze zbadany wgląd w implikacje palenia książek, szczególnie w kontekście ludobójstwa kulturowego.

Książka jest pouczająca i dobrze zbadana, podkreślając znaczenie książek w historii ludzkości. Przedstawia mocne argumenty przeciwko libertynizmowi i pokazuje negatywne konsekwencje palenia książek dla kultury i wiedzy. Jest polecana dla różnych dziedzin, podkreślając jej wartość edukacyjną.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że skupienie się na wydarzeniach historycznych, takich jak palenie bibliotek, jest mniej istotne dla współczesnych dyskusji na temat mediów cyfrowych. Może pojawić się pragnienie większej liczby rozwiązań lub praktycznych spostrzeżeń wykraczających poza rozpoznanie tych kwestii.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Burning Books and Leveling Libraries: Extremist Violence and Cultural Destruction

Zawartość książki:

Niezależnie od tego, czy jest to produkt pasji, czy chłodnej decyzji o wykorzystaniu pomysłów do racjonalizacji nadmiaru, dziesiątkowanie światowych bibliotek miało miejsce w XX wieku i nie widać końca. Niszczenie kultury jest zatem coraz bardziej niepokojące.

W swojej poprzedniej książce Libricide Rebecca Knuth skupiła się na niszczeniu książek przez autorytarne reżimy: Nazistów, Serbów w Bośni, Irakijczyków w Kuwejcie, maoistów podczas rewolucji kulturalnej w Chinach i chińskich komunistów w Tybecie. Ale autorytarne rządy nie są jedynymi sprawcami. Ekstremiści wszelkiej maści - poprzez terroryzm, wojnę, czystki etniczne, ludobójstwo i inne formy masowej przemocy - są również odpowiedzialni za powszechne niszczenie kultury, jak pokazuje w tej nowej książce.

Książka Burning Books and Leveling Libraries składa się z trzech części. Część I poświęcona jest walce ekstremistów o głos i władzę na poziomie lokalnym, gdzie niszczenie książek i bibliotek jest stosowane jako taktyka protestu politycznego lub etnicznego. Część II omawia następstwa walk o władzę w Niemczech, Afganistanie i Kambodży, gdzie zwycięzcami byli utopiści, którzy oczyścili biblioteki w celu oczyszczenia swoich społeczeństw i utrzymania władzy. Część III analizuje los bibliotek w czasie wojny i wynikającej z niej próżni władzy.

Książka kończy się dyskusją na temat wydarzeń w Iraku w 2003 roku i odpowiedzialności amerykańskich strategów wojennych za powszechną grabież, która nastąpiła po obaleniu Saddama Husajna. Przypadek ten w przejmujący sposób pokazuje łatwość, z jaką uciskany naród, w obliczu upadku cywilnych ograniczeń, może domagać się wolności jako licencji na anarchię, interpretując ją jako prawo do zwycięstwa, ignorując jednocześnie jej ukryty mandat odpowiedzialności społecznej. Knuth argumentuje, że wykorzystywanie potęgi militarnej do egzekwowania ideałów (w tym przypadku demokracji i wolności) jest daremne, jeśli nie bierze się pod uwagę kwestii humanitarnych, bezpieczeństwa i kulturowych.