Pałace pamięci i loże masońskie: Ezoteryczne sekrety sztuki zapamiętywania

Opinie czytelników

Książka otrzymuje mieszane recenzje. Niektórzy czytelnicy uważają ją za wartościową lekturę, szczególnie na temat pracy z pamięcią, podczas gdy inni krytykują ją za suchość i niepraktyczność. Pojawiają się skargi dotyczące jej tłumaczenia i problemów z otrzymaną fizyczną kopią.

Wciągająca lektura dla osób zainteresowanych teorią masońską i pracą nad pamięcią; niektórzy czytelnicy uważają ją za najlepszą książkę na ten temat.

⬤ Zbyt teoretyczna i niepraktyczna do zastosowania
⬤ narracja jest trudna do naśladowania
⬤ niezręczne tłumaczenie
⬤ problemy z fizycznym egzemplarzem, takie jak nieprzyjemny zapach.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Memory Palaces and Masonic Lodges: Esoteric Secrets of the Art of Memory

Zawartość książki:

Ujawnia, w jaki sposób sztuka pamięci jest źródłem metody masońskiej

- Wyjaśnia klasyczne techniki sztuki pamięci, jak zostały one przerobione przez myślicieli hermetycznych w okresie renesansu i jak przyczyniły się do przekształcenia masonerii operacyjnej w masonerię spekulatywną.

- Śledzi powstanie masonerii spekulatywnej do 1637 roku, sto lat wcześniej niż wcześniej sądzono.

- Bada, w jaki sposób „pałace pamięci” stworzone dzięki sztuce pamięci umożliwiły dostęp do uniwersalnej wiedzy, a także reprezentowały masońską świątynię w jej wyimaginowanym stanie.

W starożytności sztuka pamięci była urządzeniem mnemonicznym, które pozwalało mówcy, takiemu jak Cyceron, przypomnieć sobie wszystkie punkty, które chciał poruszyć, kojarząc każdy z nich z obrazem lub elementem architektonicznym w miejscu, w którym mówił. Kiedy sztuka ta została ponownie odkryta w renesansie, myśliciele hermetyczni, tacy jak Giordano Bruno, przerobili ją na metodę, która pozwoliła im zdobywać wiedzę poprzez tworzenie „pałaców pamięci”. „Elementy tych pałaców pamięci nie miały na celu wywołania pamięci, ale w rzeczywistości przekształciłyby się w talizmany z wiedzą całkowicie nową dla poszukiwacza.

W tej książce Charles B. Jameux pokazuje, że ta hermetyczna przeróbka klasycznej sztuki pamięci nie była tajemnicą dla masonów operacyjnych, którzy przeszczepili ją na własne rytuały, katalizując transformację masonerii operacyjnej w masonerię spekulatywną. Pokazuje, w jaki sposób pismo hieroglificzne używane w okresie renesansu w sztuce pamięci zapewniło podwaliny pod jeden z najbardziej ezoterycznych elementów praktyki masońskiej: uchwycenie królestwa obrazu za pomocą litery, gdzie symbole zostały „zakopane” w słowach. Korzystając z dowodów archiwalnych z XVII-wiecznej Szkocji i wcześniejszych, w połączeniu z badaniami współczesnych naukowców, takich jak Frances Yates i David Stevenson, Jameux argumentuje, że powstanie masonerii spekulatywnej można prześledzić 100 lat wcześniej niż konwencjonalne zapisy historyczne - do 1637 r., kiedy pojawiło się pierwsze zarejestrowane użycie Słowa Masońskiego, a wraz z nim pierwsze znane pojawienie się symbolicznej Świątyni Salomona. Podąża za wizytą Giordano Bruno na Wyspach Brytyjskich pod koniec XVI wieku i późniejszymi działaniami ludzi, których tam spotkał, pokazując, że symbolika masońska zawdzięcza wiele ze swojej obecnej formy wczesnym pałacom pamięci, które reprezentowały lożę masońską i świątynię w ich w pełni wyimaginowanych stanach.

Ujawniając kluczową rolę pałacu pamięci i tradycji hermetycznych we wczesnej symbolice masońskiej, Jameux rzuca nowe światło na masońskie pytania zadawane każdemu wtajemniczonemu i duchowe znaczenie Świątyni Jerozolimskiej dla masonerii.