Paddle 'Til Dark: Podróż rzeką Yukon

Opinie czytelników

Książka jest bardzo chwalona za ducha przygody i treści informacyjne na temat rzeki Yukon. Wielu czytelnikom spodobały się osobiste doświadczenia i spostrzeżenia autora, dzięki czemu jest to świetna lektura zarówno dla podróżników, jak i poszukiwaczy przygód w fotelu.

Wciągająca opowieść, dostarcza bogatych informacji historycznych i geograficznych o rzece Jukon, dzieli się osobistymi doświadczeniami z podróży autora, wywołuje poczucie przygody i eksploracji.

Niektórzy czytelnicy mogą z czasem zapomnieć konkretne szczegóły, co może wpłynąć na trwałe wrażenie z książki.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Paddle 'Til Dark: A Yukon River Journey

Zawartość książki:

Ta samotna podróż kajakiem po bezdrożach rozpoczęła się wiele lat temu, lata przed tym, jak w ogóle wiedziałem cokolwiek o kajakach i spływaniu odległymi, legendarnymi rzekami. Przeglądanie map tych miejsc ujawniło bardzo niewiele.

Puste przestrzenie rozciągały się daleko i szeroko. W końcu, po dekadach marzeń, stanąłem na brzegu jeziora Atlin w Kolumbii Brytyjskiej, gdzie znajdują się źródła rzeki Yukon. Stałem tam i myślałem o tych wszystkich pełnych nadziei latach i byłem podekscytowany oczekiwaniem na wyjazd tego ranka w połowie czerwca.

Przekraczając jezioro Atlin w delikatnej mgle, skierowałem kajak w stronę kanału Graham, który zaprowadzi mnie do jeziora Tagish.

Tam spotkałem się z Jimem i Marion Brook w ich domku. Po gorącej kawie i świeżo upieczonych ciasteczkach wysłali mnie w drogę.

Byli to pierwsi z wielu ludzi, którzy pomogli mi w mojej podróży. Tego wieczoru, po znalezieniu „idealnego” kempingu, sprawdziłem teren pod kątem śladów niedźwiedzi. Nie znalazłem żadnych, więc przed rozbiciem namiotu rozpaliłem duże ognisko.

Kolacja została zjedzona na poprzednim postoju, więc nie było potrzeby gotowania w miejscu, w którym zatrzymałem się na noc. Taką procedurę stosowałem każdej nocy. Dzięki temu zwierzęta większe i bardziej głodne ode mnie nie odwiedzały moich obozowisk.

Płynąc w dół jezior, zatrzymywałem się w wioskach takich jak Tagish, płynąłem w dół jeziora Marsh i niebezpiecznego jeziora Laberge, a także zatrzymywałem się w historycznych miastach, takich jak Whitehorse i Dawson City. Mijałem wraki i wyrzucone na brzeg parowce z czasów gorączki złota i w końcu przekroczyłem linię USA/Kanada na Alasce.

Przepłynąłem przez pożar lasu tak ogromny, że minięcie płomieni zajęło cały dzień. Nurt poniósł mnie obok Eagle, Circle City, przez równiny Jukonu (gdzie rzeka miała od dziesięciu do dwudziestu mil szerokości); i przekroczyłem koło podbiegunowe w Fort Yukon. Potem były małe wioski Beaver, Stevens Village, a następnie ropociąg.

Popłynąłem dalej do Rampart, gdzie silny wiatr w głowę prawie wypchnął mnie z powrotem w górę rzeki.

Następnie przepłynąłem przez Tanana, gdzie spotkałem Emmeta Petera, który dawno temu wygrał Iditarod, a potem przez Ruby, Galena, Nulato i Holy Cross, gdzie Bergie Demientieff podał mi kawę i udzielił dobrych rad. W końcu dotarłem do Russian Mission, gdzie skończył mi się czas po pięćdziesięciu jeden dniach i dwóch tysiącach mil wiosłowania kajakiem. Tam Harvey Pitka i jego żona, Ester, nakarmili mnie wspaniałą kolacją przed odlotem.

Gdy samolot wznosił się i przechylał w kierunku Bethel, wiedziałem, że pewnego dnia wrócę, by dokończyć moją kajakową wyprawę na Morze Beringa.