Pacjent analityczny i rozwijające się dziecko: Wybrane prace Manuela Furera

Oryginalny tytuł:

The Analytic Patient and the Developing Child: The Selected Papers of Manuel Furer

Zawartość książki:

"Istnieje pewien aspekt myślenia psychoanalitycznego (...), który należy teraz wyraźnie podkreślić: Era dominacji amerykańskiej psychologii ego, która znalazła swoją kulminację w ideach Heinza Hartmanna, dobiegła końca" ( 1999).

Tymi słowami dr Manuel Furer zaznaczył przejście psychoanalizy z dziedziny, do której wszedł jako kandydat w latach pięćdziesiątych XX wieku, do dziedziny, w której stał się ważnym liderem przez kolejne pół wieku.

Przejście to trwa i nie było łatwe. Pierwsze dwie części tego tomu realistycznie przedstawiają wysiłki Furera, aby zintegrować tę transformację, oddzielić nowe idee od starych, krytykować niektóre nowe teorie i wspierać inne, jednocześnie starając się zachować to, co uważał za podstawowe kliniczne techniki psychoanalizy.

Pierwsza część tego tomu "Technika psychoanalityczna w świecie pluralizmu" zawiera artykuły poświęcone dyskusji na temat różnych teoretyków i ich wpływu na postęp lub regres w tej dziedzinie. Druga część tego tomu "Trening psychoanalityczny" rozszerza tę dyskusję na dziedzinę edukacji i przekazuje poświęcenie Furera jako nauczyciela, superwizora i administratora.

Czytelnicy mogą łatwiej rozpoznać Manuela Furera z trzeciej części tego tomu "Psychoanaliza i rozwijające się dziecko". Znajdą tu jego najważniejszy wkład w badanie zaburzeń emocjonalnych wczesnego dzieciństwa, a także jego pracę nad separacją/indywiduacją z Margaret Mahler. Jak dobrze wiedziało każde dziecko, które go spotkało i każdy dorosły, który z nim pracował, Manny Furer miał szczególne dary ciepła i empatii. Jego charakterystyczna koncepcja "tankowania emocjonalnego" przekazuje te dary.

Wprowadzenia do wykładów Freuda i Sympozjum Furera oferują biograficzne portrety jednego z najbardziej wszechstronnych psychoanalityków naszego pokolenia.