Ocena:
Książka jest wysoko ceniona ze względu na jej znaczenie w antropologii medycznej i klinicznej, zapewniając cenne perspektywy dotyczące roli kultury w medycynie. Podkreśla potrzebę wrażliwości kulturowej i bezpośredniej obserwacji w praktyce klinicznej, co czyni ją wartościowym dodatkiem do każdej biblioteki.
Zalety:Bardzo polecana ze względu na jej znaczenie w antropologii medycznej, interesującą integrację perspektyw i fundamentalny wgląd w kulturowe aspekty opieki zdrowotnej. Autor jest dobrze oceniany, a wielu czytelników wyraża oczekiwanie na przyszłe prace.
Wady:W recenzjach nie wspomniano o żadnych konkretnych wadach, co wskazuje na silny pozytywny odbiór.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Patients and Healers in the Context of Culture, 5: An Exploration of the Borderland Between Anthropology, Medicine, and Psychiatry
Z przedmowy Arthura Kleinmana: Patients and Healers in the Context of Culture (Pacjenci i uzdrowiciele w kontekście kultury) przedstawia teoretyczne ramy badania relacji między medycyną, psychiatrią i kulturą. Ramy te są głównie ilustrowane materiałami zebranymi podczas badań terenowych na Tajwanie oraz, w mniejszym stopniu, materiałami zebranymi podczas podobnych badań w Bostonie.
Czytelnik znajdzie w tej książce dialektyczne napięcie między dwoma wzajemnie powiązanymi orientacjami: jest to zarówno międzykulturowa (w dużej mierze antropologiczna) perspektywa na podstawowe elementy opieki klinicznej, jak i kliniczna perspektywa antropologicznych badań nad medycyną i psychiatrią. Ta dialektyka jest ucieleśniona w moim własnym szkoleniu akademickim i życiu zawodowym, więc ta książka jest osobistym oświadczeniem. Jestem psychiatrą z wykształceniem antropologicznym.
Pracowałem w bibliotece, w terenie i w klinice nad problemami dotyczącymi medycyny i psychiatrii w kulturze chińskiej. Wykładam psychiatrię międzykulturową i antropologię medyczną, ale także praktykuję i uczę psychiatrii konsultacyjnej oraz przyjmuję kliniczne podejście do moich głównych międzykulturowych zajęć dydaktycznych i badawczych.
Ramy teoretyczne opracowane w tej książce zostały zastosowane we wszystkich tych obszarach; z kolei są one wykorzystywane do zilustrowania teorii. Zarówno teoria, jak i jej zastosowanie ucieleśniają tę samą dialektykę.
Celem tej książki jest rozwinięcie obu biegunów tej dialektyki: wykazanie kluczowej roli nauk społecznych (zwłaszcza antropologii i badań międzykulturowych) w medycynie klinicznej i psychiatrii oraz zachęcenie antropologów i innych badaczy zaangażowanych w badania międzykulturowe do badania problemów klinicznych.
