P.A.T.C.O. i Reagan: Amerykańska tragedia: Strajk kontrolerów ruchu lotniczego w 1981 r.

Opinie czytelników

Recenzje książki podkreślają mieszankę reakcji osób związanych ze strajkiem kontrolerów ruchu lotniczego w 1981 roku. Niektórzy czytelnicy doceniają jej zwięzły przegląd historyczny i badania przeprowadzone przez Bibliotekę Prezydencką Reagana, podczas gdy inni krytykują ją za brak głębi i spójności. Pojawiają się apele o dodatkową perspektywę i informacje na temat walki pracowniczej i jej wyników.

⬤ Dobrze zbadany z odniesieniami z Biblioteki Prezydenckiej Reagana
⬤ zapewnia zwięzły przegląd wydarzeń związanych ze strajkiem kontrolerów ruchu lotniczego w 1981 r.
⬤ odpowiedni dla badaczy pracy i historyków
⬤ zachęca do dalszych badań

⬤ brak głębi i nie obejmuje pełnego kontekstu PATCO i jego walk
⬤ niektórzy czytelnicy uznali ją za słabo napisaną i stratę pieniędzy
⬤ połowa treści koncentruje się na źródłach, a nie na narracji
⬤ nie zapewnia kompleksowego zrozumienia omawianych kwestii.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

P.A.T.C.O. and Reagan: An American Tragedy: The Air Traffic Controllers' Strike of 1981

Zawartość książki:

P. A.

T. C. O.

AND REAGAN: AN AMERICAN TRAGEDY - The Air Traffic Controllers' Strike of 1981 - dokumentuje te złowieszcze dni poprzedzające, obejmujące i następujące po fatalnym strajku i wynikającym z niego zwolnieniu ponad 11 000 pracowników federalnych przez prezydenta Stanów Zjednoczonych w sierpniu 1981 roku.

Opierając się na podstawowych materiałach badawczych Białego Domu dostępnych w archiwach Biblioteki Prezydenckiej Ronalda Reagana, książka stwierdza, że zarówno strajk, jak i zwolnienie były nie tylko przewidywalnymi, ale nieuniknionymi scenariuszami, biorąc pod uwagę zdecydowane i nieustępliwe osobowości zaangażowanych przywódców. Omówiono w niej szczegółowo złożone skutki, jakie strajk miał dla jego członków, całego społeczeństwa i Białego Domu.

P. A. T.

C. O. AND REAGAN bada motywacje stojące za kontrowersyjnymi działaniami strajkujących i odpowiadające im racje ich przeciwników, do których należeli prawie wszyscy inni.

Zwraca uwagę na podwyższone emocje, które napędzały oczekiwania związku przed strajkiem i napędzały jego żarliwe dążenie do odkupienia po strajku. Niezdolność związku do zrozumienia, jak strajk będzie postrzegany, ostatecznie zniweczyła jego wysiłki i skazała go na kurs kolizyjny z administracją Reagana, opinią publiczną, a nawet własnymi członkami.

W konsekwencji zorganizowana siła robocza w Stanach Zjednoczonych już nigdy nie będzie taka sama.