Oznaczanie czasu, tworzenie miejsca: Chronologiczna historia czarnych w Nowym Orleanie od 1718 roku

Opinie czytelników

Książka „Marking Time, Making Place” autorstwa JB Borders jest chwalona za szczegółową, ale przystępną eksplorację historii czarnoskórych osób i grup w Nowym Orleanie, oferując wgląd w dynamikę kulturową i ewolucję miasta na przestrzeni czasu. Narracja jest wciągająca, pozwalając czytelnikom docenić złożoność historii, jednocześnie nawiązując do współczesnych zagadnień. Krytycy zwracają uwagę na jej wartość w kontekście edukacyjnym, szczególnie dla tych, którzy studiują historię Afroamerykanów i kulturę Luizjany.

Informacyjna i wciągająca, szczegółowa eksploracja historii, ożywia niuanse kulturowe, cenna dla celów edukacyjnych, zawiera różne perspektywy, pomaga czytelnikom wypełnić luki historyczne, łączy przeszłe zmagania z bieżącymi kwestiami.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać szczegóły historyczne za przytłaczające, a do pełnego docenienia może być wymagana wcześniejsza znajomość kontekstu.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Marking Time, Making Place: A Chronological History of Blacks in New Orleans Since 1718

Zawartość książki:

Większość świata widziała zdjęcia dewastacji Nowego Orleanu po uderzeniu huraganu Katrina w sierpniu 2005 roku. Ale niewielu wie o bogatej historii tego słynnego miasta.

A jeszcze mniej jest świadomych skomplikowanego i fascynującego związku, jaki czarnoskórzy Amerykanie mieli z tym sławnym miastem. James B. Borders IV opracował chronologiczną historię ujawniającą kluczowe afroamerykańskie nazwiska, wydarzenia i lokalizacje w "Marking Time, Making Place: An Essential Chronology of Blacks in New Orleans Since 1718".

Według Borders, afrykańskie wpływy Nowego Orleanu objęły miasto kulturowo, duchowo i psychicznie.

Uważany za miejsce narodzin jazzu i gumbo oraz siedlisko fascynującej mieszanki czarnej i europejskiej krwi zwanej kreolską, Nowy Orlean jest miejscem historycznego i kulturowego wkładu, który obejmuje muzykę, kuchnię, architekturę i politykę. "Nowy Orlean jest jedną z najbardziej afrykanizowanych przestrzeni w Ameryce Północnej" - mówi Borders, dodając, że "jest to fascynujące repozytorium czarnego życia".

Nazwany na cześć księcia Orleanu, który rządził Francją w imieniu króla Ludwika XV, Nowy Orlean będzie obchodził 300. rocznicę założenia w 2018 roku. Chociaż chronologia Borders opisuje konkretne wydarzenia według lat, często rozszerza ją o akcenty narracyjne z udziałem prawdziwych postaci i scen.

Zaczyna się w 1718 roku od faktu, że wśród pierwszych czarnoskórych mieszkańców Nowego Orleanu jest para zniewolonych Afrykanów o imionach Jorge i Marie. Autor często rozwija wydarzenia o szczególnym znaczeniu. Na przykład w 1736 r.

założono Charity Hospital, aby opiekować się ubogimi i stał się drugim najstarszym nieprzerwanie działającym szpitalem publicznym w kraju, po nowojorskim szpitalu Bellevue. Został on zamknięty w 2005 roku po przejściu huraganu Katrina.

W 1803 roku, po zakupie Luizjany, miasto rozwinęło się w największy w kraju rynek sprzedaży zniewolonych ludzi. A w 1903 roku "Buddy" Bolden rozpoczął bitwy zespołów, ustawiając się w Johnson Park i dmuchając w trąbkę w kierunku Lincoln Park, aby przyciągnąć tłum na swoją stronę ulicy. Wygrał tak wiele bitew ulicznych, że zyskał przydomek "King Bolden".

Powtarzając zdanie haitańskiego historyka Michela-Rolpha Trouillota, Borders mówi: "Historia Nowego Orleanu jest również pełna momentów o znaczeniu retrospektywnym, o których wszyscy powinniśmy pamiętać, zwłaszcza gdy miasto zbliża się do 300.

rocznicy jego założenia".