Oznaczanie chlorowodorku wenlafaksyny metodą spektrofotometrii UV

Oryginalny tytuł:

Determination of Venlafaxine hydrochloride by UV spectrophotometry

Zawartość książki:

Oznaczanie chlorowodorku wenlafaksyny metodą spektrofotometryczną UV przeprowadzono przy użyciu wody destylowanej jako rozpuszczalnika do rozpuszczenia leku (czystego) o znanym stężeniu (10 g/ml). Określono λmax, który wykazał maksymalną absorbancję przy 224 nm.

Jest on zgodny z prawem Beera-Lamberta, wykazując liniowość w zakresie stężeń 2 - 14 g/ml. Przeprowadzając analizę preparatu, doszliśmy do wniosku, że zawiera on maksymalną ilość substancji czynnej w tabletkach chlorowodorku wenlafaksyny w postaci stałej. Procentowa czystość tabletek chlorowodorku wenlafaksyny została określona poprzez wykonanie testu i stwierdzono, że wynosi 96.

09% w/w. Odzysk procentowy zaobserwowano w zakresie 101. 5 % w/w, co wskazuje na brak interferencji substancji pomocniczych obecnych w preparacie tabletki.

Precyzję określono na podstawie badań powtarzalności, w których absorbancja była prawie taka sama. Precyzję śróddzienną przeprowadzono, biorąc absorbancję tego samego stężenia kilka razy w ciągu dnia, a jej % RSD był minimalny zgodnie z wytycznymi ICH. Tę samą absorbancję zaobserwowano dla tego samego stężenia, tj.

10 g/ml, gdy obserwowano ją w różnych dniach, na podstawie czego określono precyzję międzydobową. Stabilność utrzymywała się na niezmienionym poziomie do 5 godzin.