Ozdobna dzicz w angielskim ogrodzie

Opinie czytelników

Książka jest dobrze zbadaną i pięknie zilustrowaną eksploracją XVIII-wiecznej angielskiej kultury ogrodowej, w szczególności ewolucji koncepcji „dzikiej przyrody” w ogrodach. Jest to pozycja godna polecenia zarówno amatorom, jak i profesjonalnym miłośnikom ogrodów.

Dobrze zbadana, dobrze napisana, bogato ilustrowana, oferuje fascynujący przegląd ewolucji ogrodów, angażuje zarówno amatorów, jak i profesjonalistów, dodaje nowe wymiary do historii ogrodów i jest opisywana jako wciągająca i zabawna.

W recenzjach nie wymieniono żadnych istotnych wad.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Ornamental Wilderness in the English Garden

Zawartość książki:

,.

"W tym szeroko zakrojonym i kompleksowym badaniu zaprojektowanych krajobrazów końca XVII i początku XVIII wieku James Bartos przekonująco argumentuje, że ozdobne pustkowia powinny być postrzegane jako charakterystyczne cechy projektowe, które po połączeniu na rozległym terenie nabrały charakteru całego krajobrazu. W wyniku tej uderzającej analizy nasze rozumienie słynnych układów w Wrest Park, Chiswick i Stowe, a także wielu innych, musi zostać zrewidowane.

W przeciwieństwie do przyjętej mądrości, że dzikie tereny prowadziły nieuchronnie do bardziej nieformalnych krajobrazów parkowych związanych z Williamem Kentem i Lancelotem "Capability" Brownem, dopiero gdy zostały one rozebrane w połowie XVIII wieku, aby zapewnić bardziej luźno kontrolowane, otwarte polany i zieleńce, wyłonił się angielski styl krajobrazowy.

To przełomowe studium obejmuje literaturę od autorów klasycznych, poprzez współczesnych pisarzy zajmujących się ogrodami i ogrodnictwem, aż po współczesne autorytety krytyczne, podczas gdy jego wizualne skupienie się na podręcznikach projektowania oraz poszczególnych ogrodach i krajobrazach jest prezentowane za pomocą bogactwa rycin, map i współczesnych fotografii. Bartos rozważa tworzenie, sadzenie i utrzymywanie dzikich terenów, ich kontynentalne precedensy, tematyczne rezonanse - klasyczne, biblijne, druidyczne, patriotyczne - oraz ostateczny rozwój tych często odręcznych przestrzeni w dojrzałe ogrody, po których następuje ich nieuchronny upadek.

Książka ma wszystkie atrybuty prawdziwej dziczy - zaskoczenie, różnorodność, a przede wszystkim zachwyt - jest wciągająco napisana i stanowi tour de force skrupulatnego badania". Profesor Timothy Mowl FSA.

The Ornamental Wilderness in the English Garden reinterpretuje angielski ogród formalny z końca XVII i początku XVIII wieku z perspektywy typowej cechy tych ogrodów, ozdobnego gaju, zwanego dziką przyrodą. W swojej dojrzałej formie puszcza stanowiła większość ogrodu, zacieniona i prywatna, miejsce odosobnienia, a także aktywności społecznej, z pozorną naturalnością osiągniętą dzięki sztuczności, gdzie incydent kulturowy i natura były równie doceniane.

,.