Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zawiera szczegółowy opis historii i legend Oysterville w stanie Waszyngton, podkreślając jego wyjątkową kulturę przybrzeżną i życie mieszkańców poprzez historyczne winiety i fotografie.
Zalety:Czytelnicy doceniają bogatą lokalną historię, szerokie wykorzystanie historycznych zdjęć i głęboką wiedzę autora na temat tego obszaru. Książka z powodzeniem ożywia legendy i historie Oysterville, czyniąc ją wciągającą i pouczającą dla osób niezaznajomionych z regionem. Jest chwalona za to, że jest dobrym źródłem wiedzy o mieście.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że książka skupia się na zbyt wąskiej tematyce, przemawiając głównie do osób szczególnie zainteresowanych Oysterville lub lokalną historią. Ponadto osoby niezaznajomione z tym obszarem mogą czuć się zagubione bez większego kontekstu na temat jego znaczenia.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Zawartość książki:
Przez pokolenia Indianie Chinook obozowali na obszarze dzisiejszego Oysterville, zbierając ostrygi z płytkich wód zatoki Shoalwater. Kiedy starszy plemienny „Old Klickeas” przedstawił dwóm młodym poszukiwaczom przygód, Robertowi Hamiltonowi Espy i Isaacowi Alonzo Clarkowi, skarb ostryg, rozpoczęły się lata pionierskiego boomu.
Ostrygi były sprzedawane w bogatym w złoto, głodnym ostryg San Francisco, gdzie talerz sprzedawano za 50 dolarów. W ciągu kilku miesięcy osiedliło się tu kilkuset osadników, a w 1855 r. Oysterville zostało wybrane na siedzibę hrabstwa Pacific w Terytorium Waszyngtonu.
W Oysterville powstało wiele pierwszych w hrabstwie instytucji: szkoła, college, gazeta, poczta i kościół - ale nigdy bank. Kiedy szkunery przypływały po swoje ładunki ostryg, ostrygarzom płacono złotymi monetami, które następnie można było zakopać lub schować pod deskami podłogowymi na przechowanie.
Często w Oysterville było więcej złota niż w jakimkolwiek innym mieście na Zachodnim Wybrzeżu, z wyjątkiem San Francisco. Dziś spokojne widoki wzdłuż uliczek i linii brzegowej wioski przeczą jej burzliwej historii.
Oysterville zostało wpisane do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych w 1976 roku.
