Oxford Boy - powojenne dzieciństwo w mieście

Opinie czytelników

Książka „Oxford Boy” autorstwa Willa Wyatta oferuje nostalgiczne i intymne spojrzenie na dorastanie w Oksfordzie w latach pięćdziesiątych. Ukazuje codzienne doświadczenia w powojennym kontekście, bogate w osobiste wspomnienia i humor. Podczas gdy pisarstwo dobrze rezonuje z tymi, którzy znają epokę i lokalizację, niektórzy czytelnicy uznali ją za mniej wciągającą.

Książka opisywana jest jako urocza, wnikliwa i zabawna, stanowiąca kapsułę czasu doświadczeń z dzieciństwa w powojennym Oksfordzie. Czytelnicy docenili ciepło życia rodzinnego i wciągającą fabułę. Wielu z nich uznało, że można się z nią utożsamić, zwłaszcza ci, którzy dorastali w tym samym czasie i miejscu, i wywołała ona miłe wspomnienia.

Niektórym czytelnikom książka nie przypadła do gustu, uważając, że nie była wciągająca ani interesująca, zwłaszcza jeśli nie pochodzili z tego obszaru lub nie byli zaznajomieni z opisywanymi doświadczeniami. Niektórzy stwierdzili, że może być ona nieatrakcyjna dla osób spoza pokolenia Wyatta.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Oxford Boy - A Post-War Townie Childhood

Zawartość książki:

Jest to opowieść pewnego chłopca o dorastaniu w Oksfordzie w latach czterdziestych i pięćdziesiątych. To obca kraina chłosty po rękach i pupie, nauczycieli myjących usta dziecka mydłem w ramach kary za przeklinanie.

Był to czas conkersów, fag cards i oglądania prozzie, kiedy dzieci prosiły nieznajomych, by zabrali je do „kina”, zbierania autografów w parkach, gdzie miły mężczyzna pytał o drogę do gents..... Dla tego chłopca skandaliczny czyn otworzył drzwi do wszystkiego, co ważne w późniejszym życiu. Jego matka, która wyglądała na „właściwą szlachtę”, pochodziła z dużej rodziny z Oxfordshire, w której kilkoro z jej pozornego rodzeństwa było jej siostrzeńcami i siostrzenicami.

Była ciocia Daisy z brakującym palcem, która lubiła amerykańskich żołnierzy, i wujek Stan, który wziął gotówkę na zakup swojego Jaguara, podczas gdy jego brat jechał jako pasażer z naładowaną strzelbą. Ojciec chłopca, nieufny wobec tych, którzy „mówili funtnoteishem”, pochodził z jeszcze większej rodziny ze wschodniego Oksfordu, w której chłopcy byli murarzami, których hobby było puszczanie się z bukmacherami, a niektóre dziewczyny zapewniały R i R studentom.

Jest to obraz rodziców zapewniających stabilny dom, którzy poprawili swoją pozycję w życiu i zachęcali syna do złapania „złotej piłki”. Miał szczęście, że był prowadzony przez utalentowanych nauczycieli przez nastoletnie lata odkrywania muzyki, zmagania się ze spienionymi halkami, niezliczonymi godzinami sportu i marnowaniem czasu na naśladowanie Harolda Pintera.

Oxford Boy to żywy obraz dawno utraconego miasta i dzieciństwa odmienionego przez nieoczekiwane wydarzenie.