Ocena:

Książka przedstawia dogłębną analizę polityki tożsamości i podziałów etnicznych, argumentując za zaletami społeczeństwa tygla nad wielokulturowością. Jest dobrze zbadana, pełna przykładów historycznych i oferuje wgląd w konsekwencje podziałów społecznych opartych na pochodzeniu etnicznym. Wielu recenzentów gorąco poleca ją jako lekturę niezbędną do zrozumienia współczesnej dynamiki politycznej i społecznej.
Zalety:Dobrze zbadana i napisana, wnikliwe przykłady historyczne, przekonujące argumenty przeciwko polityce tożsamości, oferuje jasność i potencjalne rozwiązania dla obecnych problemów społecznych, gorąco polecana przez wielu recenzentów.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać argumenty przeciwko wielokulturowości za jednostronne i mogą mieć obawy co do ich zastosowania lub przydatności w każdym kontekście społecznym.
(na podstawie 12 opinii czytelników)
Out of the Melting Pot, Into the Fire: Multiculturalism in the World's Past and America's Future
Tygiel kulturowy był dominującym ideałem integracji nowych obywateli przez większość historii Ameryki, jednak współczesne elity często odrzucają go jako przestarzały i rasistowski. Zamiast tego opowiadają się za wielokulturowością, która promuje granice etniczne i odrębne tożsamości grupowe. Oba modele mają swoje precedensy na przestrzeni wieków, jak pokazuje Jens Heycke w debacie, która obejmuje międzynarodową perspektywę historyczną.
Heycke bada wieloetniczne państwa w historii, koncentrując się na społeczeństwach, które zmieniały się między modelami tygla i wielokulturowości. Zaczynając od starożytnego Rzymu, pokazuje atrakcyjność jednoczącej, synkretycznej tożsamości, do której mogą dołączyć różne jednostki, niezależnie od ich pochodzenia etnicznego lub rasowego. Szczegółowo opisuje, jak wczesny islam, ze swoim ideałem inkluzywnej ummy, integrował różne grupy, a nawet różne wyznania, w spójne i kwitnące społeczeństwo. Obie cywilizacje ostatecznie porzuciły swoje integracyjne ideały na rzecz paradygmatu wielokulturowości. Konsekwencje tej zmiany paradygmatu są pouczające dla społeczeństw, które starają się go naśladować.
We współczesnej erze wiele narodów wdrożyło politykę wielokulturową, taką jak preferencje grupowe, aby zrekompensować niesprawiedliwości z przeszłości lub obecne dysproporcje. Heycke analizuje kilka godnych uwagi przykładów: Jugosławię, Rwandę i Sri Lankę. Narody te znajdowały się na nierównej trajektorii w kierunku tolerancji etnicznej i komitywy, którą to trajektorię polityka wielokulturowości radykalnie zmieniła. Kontrastują one z Botswaną, krajem, który sprzeciwia się rozróżnieniom grupowym tak zdecydowanie, że zabrania gromadzenia statystyk rasowych i etnicznych.
Od czasu II wojny światowej konflikty etniczne zabiły ponad dziesięć milionów ludzi. Ale konsekwencje podziałów etnicznych wykraczają daleko poza to. Heycke analizuje te konsekwencje w międzynarodowym badaniu statystycznym frakcjonalizacji etnicznej. Badanie to, w połączeniu z obszernym historycznym zapisem wieloetnicznych społeczeństw, ilustruje oszałamiające koszty akcentowania różnic grupowych i korzyści płynące z jednoczącej tożsamości, która wykracza poza te różnice.