Otwieranie wielkich głębin: Batyskaf Trieste i pionierzy eksploracji podmorskiej

Opinie czytelników

Książka przedstawia kompleksową i dramatyczną historię okrętów podwodnych Trieste i ich wysiłków w zakresie eksploracji głębin morskich podczas zimnej wojny. Obejmuje zarówno aspekty techniczne, jak i osobiste narracje, pokazując wyzwania i osiągnięcia w pionierskich misjach podwodnych. Tempo jest jednak nierówne, a niektóre sekcje mogą być mniej wciągające niż inne.

Wszechstronny i szczegółowy przegląd programów Trieste, przystępne pisanie dla nowych czytelników, dobrze zbadane z fascynującą fabułą, doskonałym rozwojem postaci i dobrym połączeniem szczegółów misji publicznych i tajnych.

Nierówne tempo z mocniejszą pierwszą połową, późniejsze sekcje mogą być nużące z nadmiarem szczegółów, niektóre ważne postacie pominięte lub błędnie przedstawione, a narracja może stać się mniej wciągająca w ostatnich częściach.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Opening the Great Depths: The Bathyscaph Trieste and Pioneers of Undersea Exploration

Zawartość książki:

Z pewnością byliśmy pionierami, ponieważ Trieste był jednym z zaledwie dwóch takich pojazdów na świecie - drugim był batyskaf francuskiej marynarki wojennej FNRS-3. Oznaczało to, że musieliśmy „napisać książkę” o operacjach głębokiego zanurzenia pod względem techniki i technologii. Uczyliśmy się poprzez działanie i porażki, choć tych ostatnich było bardzo niewiele. Na przykład, jeśli potrzebowaliśmy jakiegoś sprzętu, musieliśmy go zaprojektować i wykonać. Nie było komercyjnych dostawców, którzy spełnialiby wymagania technologii głębokiego zanurzenia. Rynek był zbyt mały. - Z przedmowy kpt. Dona Walsha, USN (emerytowany), doktora, pilota okrętu podwodnego nr 1 Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych.

Opracowany przez francuskiego fizyka Auguste'a Piccarda i jego syna Jacques'a, batyskaf Trieste był naukowym cudem, który pozwolił na bezprecedensowe naukowe, techniczne i wojskowe wyczyny w głębinach oceanu. Zarówno Francja, jak i Stany Zjednoczone nabyły, a następnie opracowały warianty oryginalnego batyskafu. Podczas gdy zarówno Francja, jak i Stany Zjednoczone wykorzystywały batyskaf jako narzędzie do naukowego badania najgłębszych głębin oceanicznych, Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych opracowała i wykorzystywała Trieste również do misji wojskowych. Od najwcześniejszych lat uczestnicy programu Trieste zdawali sobie sprawę, że tworzą historię, przecierając szlak do wcześniej niezbadanych i nieeksploatowanych głębin, rozwijając nowe możliwości i otwierając nową granicę. W odniesieniu do programu Trieste i współczesnego rozwoju technologii i zdolności podwodnych często dokonywano porównań z rozwojem w przestrzeni kosmicznej i wyścigiem kosmicznym między Stanami Zjednoczonymi a Związkiem Radzieckim.

Trieste otworzył całe oceany na eksplorację, eksploatację i operacje. Batyskaf był systemem pierwszej generacji, Modelem-T, który zapoczątkował zupełnie nowy przemysł i zachęcił do nowych koncepcji operacji morskich na głębokich oceanach. Postępy w technologiach głębinowych nie były tak oszałamiające jak wyścig kosmiczny, ale miały ogromne znaczenie dla rozwoju nowych technologii, nowej wiedzy i nowych zdolności wojskowych.

Opening the Great Depths to historia trzech pojazdów głębinowych Trieste, ich oficerów i żołnierzy, a także cywilów, często opowiedziana ich własnymi słowami, dokumentująca po raz pierwszy najwcześniejsze lata sondowania przez ludzkość ostatniej granicy Ziemi.