Otwarte domy: Bieda, powieść i idea architektoniczna w XIX-wiecznej Wielkiej Brytanii

Oryginalny tytuł:

Open Houses: Poverty, the Novel, and the Architectural Idea in Nineteenth-Century Britain

Zawartość książki:

W latach trzydziestych i czterdziestych XIX wieku w brytyjskiej kulturze drukowanej i wizualnej pojawiło się nowe zainteresowanie mieszkalnictwem ubogich.

W odpowiedzi na epidemie cholery, niepokoje polityczne i inicjatywy rządowe, komentatorzy wykazywali żywe pragnienie dokumentowania warunków mieszkaniowych i agitowania na rzecz reformy mieszkaniowej. Konsekwentnie i uderzająco, wysiłki te koncentrowały się na otwarciu domowych wnętrz ubogich na widok publiczny.

W Open Houses Barbara Leckie odnosi się do ogromnej liczby materiałów drukowanych poświęconych przekonywaniu czytelników o nędzy, niegodności i antypoetyckiej jakości warunków życia ubogich, a tym samym o pilnej potrzebie reformy architektonicznej. Umieszczając te ekspozycje w dialogu z wiktoriańską powieścią i ideą architektoniczną (manipulowanie architekturą i zbudowanym środowiskiem w celu uzyskania określonych efektów), ilustruje sposoby, w jakie „zaglądanie” do domu ożywiło nowe modele krytyki społecznej i fikcyjnej formy. Ponieważ warunki mieszkaniowe nie uległy poprawie pomimo wszechobecności tych dokumentalnych i fikcyjnych ekspozycji, komentatorzy stawali się coraz bardziej sceptyczni co do zdolności druku do generowania zmian.

Skupiając się na Bleak House, Middlemarch i The Princess Casamassima, Leckie argumentuje, że pisarze przedstawili przekonujący kontrargument dla interwencji powieści w debaty społeczne. Open Houses przywraca idei architektonicznej centralną pozycję, jaką zajmowała w dziewiętnastowiecznej Anglii i rekonfiguruje sposób, w jaki rozumiemy innowacje w gatunku powieści, agitację na rzecz reform społecznych i kontury dziewiętnastowiecznej nowoczesności.