Claribel Alegr a, urodzona w Estel w Nikaragui w 1924 roku, jest jednym z największych głosów poezji latynoamerykańskiej XX wieku. Opuściła rodzinną plantację kawy w Nikaragui, by spędzić dzieciństwo na wygnaniu w Salwadorze.
Jej twórczość z lat 50. i 60. odzwierciedla poglądy Pokolenia Zaangażowanego Ameryki Środkowej, poszukującego sprawiedliwości społecznej i politycznej dla swoich obywateli.
W 1978 r.
dzieliła nagrodę poetycką Casas de las Americas z nikaraguańską poetką Giocondą Belli. W 1979 roku, gdy sandiniści obalili reżim Somozy, wróciła do Nikaragui, by pomóc w jej odbudowie.
Choć oba kraje upomniały się o nią, za kluczowe wydarzenie dla jej rewolucyjnego zaangażowania uznaje zabójstwo salwadorskiego arcybiskupa Oscara Romero w 1980 roku. Dojrzała twórczość Alegry odzwierciedla jej gniew i poczucie straty z powodu zamordowanych i zaginionych w całej Ameryce Łacińskiej. Z ich powodu nazwałam siebie cmentarzem, zauważa.
Chwali poetki oddające głos ofiarom terroru państwowego. Do jej najważniejszych dzieł należą I Survive (1978), Flowers from the Volcano (1981), Sorrow (1999) i Casting Off (2003). W tym tomie, opublikowanym w Madrycie jako Otredad w 2011 roku, oddziela swoje pisanie od codziennej egzystencji: Ona, która pisze, jest tą drugą.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)