Oswajanie japońskiej deflacji: Debata nad niekonwencjonalną polityką pieniężną

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Taming Japan's Deflation: The Debate Over Unconventional Monetary Policy

Zawartość książki:

Jak piszą Gene Park, Saori N. Katada, Giacomo Chiozza i Yoshiko Kojo w książce Taming Japan's Deflation, odważniejsza polityka gospodarcza mogła zaradzić utrzymującej się deflacji w Japonii po okresie bańki internetowej. Pomimo ostrzeżeń ze strony ekonomistów, silnej presji politycznej i dobrze sformułowanych niekonwencjonalnych opcji politycznych w celu rozwiązania tego problemu, japoński bank centralny, Bank Japonii (BOJ), oparł się podjęciu odważnych działań, które zdaniem autorów mogłyby znacząco pomóc.

Wraz z powrotem premiera Abe Shinzo do władzy, Japonia w końcu zmieniła kurs na początku 2013 r., wprowadzając Abenomikę - program gospodarczy mający na celu ożywienie gospodarki - oraz powołując przez Abe nowe kierownictwo w BOJ. Jak pokazuje Taming Japan's Deflation, opór BOJ przed eksperymentowaniem z odważniejszą polityką wynikał z zakorzenionych pomysłów politycznych, które były wrogie aktywistycznej polityce pieniężnej. Autorzy wyjaśniają, w jaki sposób te koncepcje polityczne ewoluowały w trakcie długiej historii BOJ i zyskały dominację ze względu na zamknięty charakter szerszej sieci politycznej.

Siła wyjaśniająca idei i sieci politycznych sugeruje podstawową nieadekwatność dominujących ram analizy.

Polityka pieniężna wywodzi się z literatury na temat niezależności banku centralnego. Podejście to uprzywilejowuje interakcje między politycznymi mocodawcami a ich domniemanymi agentami, bankierami centralnymi; ale Taming Japan's Deflation wyraźnie pokazuje, że poglądy bankierów centralnych, kształtowane przez idee i instytucje, mogą mieć decydujące znaczenie w określaniu polityki pieniężnej. Poprzez połączenie analizy instytucjonalnej, ilościowych testów empirycznych, dogłębnych studiów przypadków i ustrukturyzowanego porównania Japonii z innymi krajami, autorzy pokazują, że ostatecznie decyzja o przyjęciu agresywnej polityki pieniężnej zależy w dużej mierze od ustalonych pomysłów politycznych bankierów i sieci politycznej.