Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zapewnia szczegółową i wciągającą eksplorację historii i wyzwań związanych z drenażem w Nowym Orleanie, oferując cenny wgląd w wyjątkowy związek miasta z wodą. Jest dobrze zbadana i dobrze napisana, dzięki czemu jest przyjemną lekturą.
Zalety:⬤ Fascynujące treści historyczne o Nowym Orleanie
⬤ dobrze zbadane i dobrze napisane
⬤ szczegółowe opisy rozwoju rzek i technik odwadniania
⬤ zapewnia cenne spostrzeżenia zarówno dla mieszkańców, jak i osób zainteresowanych miastem
⬤ przyjemny styl pisania.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat za zbyt niszowy, jeśli nie są szczególnie zainteresowani historią odwadniania lub Nowego Orleanu.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Draining New Orleans: The 300-Year Quest to Dewater the Crescent City
Zawartość książki:
W Osuszaniu Nowego Orleanu, pierwszej pełnowymiarowej książce poświęconej "najtrudniejszemu problemowi osuszania na świecie", znany geograf Richard Campanella opowiada o epickich wyzwaniach i pomysłowych wysiłkach mających na celu osuszenie Crescent City. W swoich rozważaniach na temat geografii, zdrowia publicznego, inżynierii, architektury, polityki, socjologii, stosunków rasowych i reagowania na katastrofy, opisuje on herkulesowe próby "odzyskania" bagien i mokradeł miasta oraz zainstalowania podpowierzchniowego drenażu dla masowej ekspansji miejskiej.
Studium rozpoczyna się od żywego opisu uroczystego wydarzenia w weekend Mardi Gras 1915, które przyciągnęło świtę elitarnych mieszkańców Nowego Orleanu na skraj Bayou Barataria, aby być świadkiem chrztu gigantycznych pomp wodnych. Prezydent Woodrow Wilson, połączony linią telefoniczną z Białego Domu, planował aktywować stację za naciśnięciem przycisku, skutecznie osuszając zachodni brzeg Nowego Orleanu. To, co wydarzyło się w następnych latach i dekadach, można zrozumieć tylko poprzez zbadanie dużego wycinka historii sięgającego dwa wieki wcześniej - do formacji geologicznej i rdzennej okupacji tej delty - i rozciągającego się przez epoki kolonialne, antebellum, postbellum i postępowe aż do czasów współczesnych.
Konsekwencje odwodnienia Nowego Orleanu okazały się zarówno triumfalne, jak i tragiczne. Zdolności inżynieryjne miasta przekształciły je w światowego lidera w dziedzinie technologii odwadniania, ale gmina padła również ofiarą własnego sukcesu. Zamiast opowieści o błocie i maszynach, jest to historia ludzi, władzy i tworzenia miejsca. Campanella podkreśla rolę zdeterminowanych, a czasem niesmacznych jednostek, które przewodziły projektom oddzielania wody od brudu, tworząc w ten sposób lukratywne możliwości nie tylko dla społeczności, ale także dla siebie.
