Ostra poranna mgła

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że „The Blistering Morning Mist” jest głęboko poruszającym i pięknie wykonanym pamiętnikiem Kathleen Kurtz. Portretuje ona swoją podróż przez żałobę, odkrywanie siebie i osobistą siłę, co jest zrozumiałe dla czytelników szukających zrozumienia i inspiracji. Narracja jest pełna ciepła, humoru i żywych obrazów, skutecznie przekazując jej doświadczenia i wyzwania.

⬤ Emocjonalnie poruszająca i szczera opowieść.
⬤ Piękna i żywa proza.
⬤ Poruszające tematy żałoby i rozwoju osobistego. # Ciepło, które przyciąga czytelników, podobnie jak dzielenie się herbatą z przyjacielem.
⬤ Inspirujący obraz pokonywania wyzwań i odnajdywania własnego głosu.
⬤ Elegancki styl pisania, który angażuje czytelników.

Niektórzy czytelnicy mogą uważać, że osobiste wspomnienia mogą być zbyt introspektywne, a emocjonalna głębia może nie spodobać się tym, którzy szukają bardziej lekkich treści. W recenzjach nie wymieniono jednak żadnych znaczących wad.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Blistering Morning Mist

Zawartość książki:

Gdy wychodzimy w poranną mgłę, słowa syna Kathie w pierwszym dniu szkoły przypominają jej, jak ostrożnie stawiała czoła nieznanemu. Śmierć ojca, gdy miała trzy lata, zburzyła jej poczucie bezpieczeństwa.

Mimo że jej dalsza rodzina zapewniła jej stabilność potrzebną do szczęśliwego dzieciństwa, ta poważna strata nadal wpływała na nią w ukryty sposób. Życie jej rodziny koncentrowało się wokół małej uczelni kościelnej, będącej częścią mennonickiej społeczności lat 50. i 60.

ubiegłego wieku. To otoczenie zapewniało bogate i zróżnicowane środowisko, które stymulowało jej dociekliwy umysł. Ale podobnie jak mgła, która unosiła się w dolinie, w której mieszkała, oddzielała ją również od większego świata, w którym marzyła o życiu.

Od czasu do czasu ta jasność przebijała się na zewnątrz, kusząc Kathie swoimi możliwościami, ale głównie starała się ukształtować siebie na osobę, którą myślała, że powinna być. Gdy Kathie wkroczyła w dorosłość, napotkała możliwości przeniesienia się do większych i bardziej zróżnicowanych przestrzeni. Okazało się to trudniejsze niż sobie wyobrażała.

Jej ograniczenia narzucone przez samą siebie stworzyły większe bariery niż te zewnętrzne. Przełamanie tych przeszkód stało się wyzwaniem jej życia.