Ostatniej nocy skończyłem sto lat

Oryginalny tytuł:

Last Night I Aged a Hundred Years

Zawartość książki:

Poezja. Zwycięzca nagrody Richard Snyder Memorial Publication Prize 2020, wybrany przez Indrana Amirthanayagama.

Peter Grandbois w „LAST NIGHT I AGED A HUNDRED YEARS” zabiera nas w uskrzydloną podróż poza nas samych, do samego brzegu bytu, gdzie tożsamości mieszają się i rozpływają w dążeniu do „utraty tego, co we mnie małe”. Nie zadowalając się byciem świadkiem i nagrywaniem, te talizmaniczne wersy przywołują głęboką tęsknotę, wyczarowując przestrzeń, w której „duch żyje między / jednym imieniem a drugim”. Subtelne i zniuansowane wersy Grandbois niosą ciszę, która przeradza się w wypowiedź.

„Jesteśmy tymi” - szepcze - »którzy rozpływają się w oddechu od księżyca do ust...«. Jednak odwołując się do transcendencji, wiersze te stanowią sakrament sublunarny, „medytację błota” i „słonawy / smutek”, w którym stworzenia wszelkiego rodzaju - wrony, żaby, lisy, pająki i wiewiórki, a także „jastrzębie szybujące z wykutymi w słońcu piórami” - świadczą o sennej tkance istnienia.

Nasycona mądrością Rumiego i pasją Nerudy, „Ostatniej nocy postarzałem się o sto lat” to książka, którą można delektować się nocą, dniem i zawsze. --Phil Brady.