The Last Mojito
Wiersze w The Last Mojito zostały napisane w latach 2000-2004.
Sześć różnych sekcji książki - składniki niesławnego mojito (mięta, cukier, limonka, rum, lód i soda klubowa) - zostało początkowo wybranych, aby nadać treści zbioru raczej zabawną oprawę. Sporo wierszy ujawnia oczywiście obecność alkoholu.
W prawie wszystkich przypadkach, częściej niż nie, sama wzmianka o alkoholach lub gorzałce jest wykorzystywana jako ciągły motyw, pomagający otworzyć przyjaźnie lub jakiekolwiek relacje w sposób, który przybliża narratorów do rzekomego zestawu spostrzeżeń uzyskanych ze szklanki, która nie jest już wypełniona tym, co może uchodzić za płynną prawdę. Poszczególne wiersze, takie jak „”Enough„”, „”Pub Crawl„”, „”Forbidden City„”, „”Story of His Life„” i „”I Killed the Poet„”, badają zarówno prawdopodobne, jak i nieprawdopodobne sytuacje, z którymi spotykają się rozmówcy na drodze do samopoznania.
