Ostatnie kłamstwo

Opinie czytelników

„The Last Lie” Tony'ego Gloegglera to fascynująca kolekcja poezji, która bada codzienne wydarzenia poprzez niezapomniane postacie i miejskie winiety. Wiersze głęboko łączą się z tematami akceptacji, stagnacji i poszukiwania walidacji w przyziemnym życiu, pokazując wyjątkową zdolność Gloegglera do tworzenia potężnych narracji.

Pisarstwo jest opisywane jako niesamowite i wyjątkowe, dzięki czemu codzienne sytuacje stają się fascynujące. Postacie są przedstawiane jako niezapomniane, co dodaje kolekcji głębi. Wielu recenzentów chwali Gloegglera jako jednego z najlepszych współczesnych poetów, a jego zdolność do wywoływania silnych emocji i myśli jest wysoko ceniona. Zbiór został doceniony za szczere refleksje na temat miejskiego życia i ludzkich doświadczeń.

Niektóre recenzje sugerują, że tematy mogą wydawać się powtarzalne lub pozbawione poczucia katharsis. Pojawiają się komentarze na temat inercji bohaterów, co może nie przypaść do gustu czytelnikom poszukującym transformujących narracji. Ponadto, podczas gdy niektórzy doceniają ironiczne podteksty, inni mogą uznać brak silnych postaw moralnych w wierszach za mniej wciągający.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Last Lie

Zawartość książki:

Używając zwodniczo prostych linii, które podnoszą zwykłe wydarzenia życiowe do sztuki, Tony Gloeggler wypełnia swoją nową kolekcję, THE LAST LIE, ludźmi, którzy nie pasują łatwo, naturalnie. To książka wypełniona kalekami, jedynym chłopcem w domu robotniczym, który trzymał książkę pod łóżkiem, szkolnymi supergwiazdami, ostatnim białym mężczyzną stojącym w Bed Stuy, piwnicznymi piosenkami o miłości i desperacji, rytmem zatłoczonego pociągu F, niepełnosprawnymi mężczyznami i jednym chłopcem z autyzmem.

To facet, który siedział z tyłu warsztatu, który wiedział, że Springsteen, Thurman Munson i Brian Wilson zawsze będą znaczyć dla niego więcej niż Szekspir, Ginsburg i Ashbery, ale który wciąż chce napisać wiersz, który jest lepszy niż te, które musiałeś czytać w szkole, wiersz, który uderzy cię jak cios w jelita, ale tylko wtedy, gdy cios może być również w jakiś sposób delikatny. To książka o tych cichych, tych, których nie zauważasz, tych, którzy nigdy nie podnoszą rąk, by zgłosić się na ochotnika, nie strzelają do klasy ani nie robią okrążenia zwycięstwa po wykonaniu zwycięskiego zagrania. Nie obwiniają za nic swoich rodziców i nigdy nie nauczyli się, jak przejść przez zatłoczony pokój, aby porozmawiać z ładną kobietą lub jak kiedykolwiek poprosić kogoś o pomoc.

W ten sposób przechodzą przez dni, próbując znaleźć miejsca i ludzi, nie przepraszam, tylko jedną osobę, która pomoże im poczuć się jak w domu. Chodzi o stratę, miłość, samotność, pożądanie, siłę pamięci i to, czego się pragnie i za czym się tęskni.

THE LAST LIE opowiada o twoim życiu. Dokładnie. Tylko inaczej.

Gorsze. Lepsze.