Ostatnie cywilizowane miejsce: Sijilmasa i jej saharyjskie przeznaczenie

Opinie czytelników

Książka oferuje pouczającą eksplorację historycznego i archeologicznego znaczenia Sijilmasy, szczegółowo opisując wzajemne oddziaływanie między Marokiem a królestwami Sahelian. Zapewnia żywą narrację wzbogaconą odkryciami archeologicznymi i kontekstem historycznym, koncentrując się w szczególności na handlu i jego wpływie na dobrobyt miasta.

⬤ Pouczająca i przyjemna, łącząca historię i archeologię
⬤ bogate szczegóły na temat relacji Maroka z sahelijskimi królestwami
⬤ wciągający styl narracji
⬤ oświetla historyczne znaczenie miasta i odkrycia archeologiczne
⬤ mocne rekomendacje dla badań historycznych.

Nie określono w recenzjach.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Last Civilized Place: Sijilmasa and Its Saharan Destiny

Zawartość książki:

Położona na skraju Sahary Sijilmasa była afrykańskim El Dorado, legendarnym miastem złota. Ale w przeciwieństwie do El Dorado, Sijilmasa była prawdziwym miastem, punktem zwrotnym w handlu złotem między starożytną Ghaną a światem śródziemnomorskim.

Po pojawieniu się jako niezależne miasto-państwo kontrolujące monopol na złoto przez pierwsze 250 lat, Sijilmasa została włączona do imperium - Almoravid, Almohad i dalej - co doprowadziło do tego, że „ostatnie cywilizowane miejsce” stało się kolebką dzisiejszej marokańskiej dynastii Alaouitów. Tysiąclecie świetności Sijilmasy upływało wraz z okresami wojen, odnowy i opuszczenia. Dziś jego ruiny sąsiadują z nowoczesnym miastem Rissani i znajdują się pod nim, ominięte przez czas.

Marokańsko-amerykański projekt w Sijilmasa czerpie z archeologii, tekstów historycznych, rekonesansu terenowego, tradycji ustnej i legendy, aby utkać historię o tym, jak to legendarne miasto opanowało swój los. Głęboka lokalna wiedza autorów i interpretacja zapisów pisanych i ekologicznych pozwalają im opisać, w jaki sposób ludzie i miejsce ukształtowały cztery różne okresy w historii miasta.

Messier i Miller porównują modele islamskich miast z tym, co znaleźli w terenie, aby zrozumieć, jak Sijilmasa funkcjonowała jako miasto. Ciągłości i nieciągłości między Sijilmasą a współczesnym krajobrazem wyostrzają pytania dotyczące natury ludzkiego życia na obrzeżach pustyni.

Co, pytają, pozwala miejscom takim jak Sijilmasa osiągnąć wielkość? Co powoduje, że spadają i znikają w piaskach pustyni?