Ostatnie 100 dni: Australijska droga do zwycięstwa w I wojnie światowej

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 17 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Last 100 Days: The Australian Road to Victory in the First World War

Zawartość książki:

W marcu 1918 roku, z sześćdziesięcioma dywizjami niedawno przeniesionymi z frontu wschodniego i w obawie przed lądowaniem we Francji milionowej armii amerykańskiej, Niemcy zaatakowali. Zaowocowało to dla Australijczyków szeregiem bitew i starć od końca marca do końca kwietnia 1918 r., których kulminacją była druga bitwa pod Villers-Bretonneux i ocalenie Amiens, a w rezultacie Paryża, przed niemiecką okupacją.

Następnie, po okresie zmiennych walk, Australijczycy zaatakowali francuską wioskę Le Hamel. Było to pierwsze zwycięstwo generała Johna Monasha jako dowódcy nowo utworzonego Korpusu Australijskiego. Mając 90 minut na dotarcie do celu, dotarli tam w 93 minuty, przy niewielkiej liczbie ofiar.

To zwycięstwo i taktyka Monasha zmieniły przebieg wojny, taktyka, która stała się kluczowa dla zwycięstwa aliantów po 8 sierpnia, „czarnym dniu armii niemieckiej”, jak nazwał go generał Hindenburg. Tego dnia rozpoczęła się główna aliancka kontrofensywa, a AFI znalazł się w awangardzie ataku.

Australijczycy, wraz z Kanadyjczykami na południu i Brytyjczykami po drugiej stronie Sommy na północy, odepchnęli Niemców, najpierw wzdłuż linii Sommy, a następnie przez rzekę do Mont St Quentin, Péronne i dalej do potężnej Linii Hindenburga. Ostatnia akcja australijskiej piechoty miała miejsce pod Montbrehain na początku października, ale w rzeczywistości nie była to ostatnia akcja Australijczyków.

Australijscy tunelarze, znani ze swojej pracy na Wzgórzu 60 w pobliżu Ypres, mieli za zadanie położyć metalowy most czołgowy przez śluzę w pobliżu wioski Rejet-de-Beaulieu i zrobić to pod ostrzałem. Spowodowało to śmierć pięciu mężczyzn, którzy zginęli zaledwie sześć dni przed zakończeniem działań wojennych 11 listopada 1918 roku.