Ostatnia wieża do nieba

Opinie czytelników

Książka jest inteligentną i zabawną eksploracją zbiorowej traumy, w szczególności Holokaustu, poprzez osobistą podróż głównego bohatera, Jacoba Paula. Łączy w sobie głęboki oddźwięk emocjonalny z unikalnym i ambitnym stylem narracji, nawiązując tematycznie do innych dzieł literackich.

Inteligentna, humorystyczna, silna emocjonalnie, koncepcyjnie ostra, głęboko osobista narracja, wciągająca fabuła, ambitna w swoich tematach.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać połączenie ciężkich tematów i humoru za trudne; dla niektórych narracja może wydawać się większa niż jej fabuła.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Last Tower to Heaven

Zawartość książki:

Na kilka dni przed swoimi trzydziestymi trzecimi urodzinami Jacob Paul, zwykły nowojorczyk, dowiaduje się, że jego życie jest snem człowieka powoli zagazowywanego z tyłu ciężarówki jadącej z obozu zagłady w Chełmnie do masowego grobu w polskich lasach. I tak zaczyna się 500-stronicowa, 18-letnia, kichotyczna, często komiczna, pikareska.

Przygody J. prowadzą go do Chase'a, jego towarzysza podróży i miłosnego zainteresowania, a także do Arta, męża Chase, ewangelickiego gubernatora Meksyku, który werbuje J. do zbudowania nowego rodzaju muzeum Holokaustu obok Muzeum Kreacjonistycznego poza Cincinnati, muzeum Holokaustu, które Art i jego ewangeliczni zwolennicy mają nadzieję, że w końcu pokaże Żydów takimi, jakimi byli naprawdę.

Yid World, który kończy się jako litewski park rozrywki, jest oczywiście porażką, podobnie jak wszystkie próby J., aby połączyć się ze swoim niesamowitym i okropnym dziedzictwem, aż w końcu J.

podejmuje ostatnią epicką próbę zbudowania środków, za pomocą których skonfrontuje się ze swoim marzycielem. Last Tower to Heaven zmaga się z tym, co to znaczy czerpać siłę sprawczą i tożsamość ze zbiorowej traumy, z tym, co to znaczy być jednocześnie snem o Holokauście, a jednocześnie nieporządnie żywym w naszym świecie.

Ostatecznie ta walka zmusza J do nauczenia się, jak budować historię z miłości, dla swojej miłości. Na kilka dni przed swoimi trzydziestymi trzecimi urodzinami Jacob Paul, zwykły nowojorczyk, dowiaduje się, że jego życie jest snem człowieka powoli zagazowywanego z tyłu ciężarówki jadącej z obozu zagłady w Chełmnie do masowego grobu w polskich lasach. I tak zaczyna się 500-stronicowa, 18-letnia, kichotyczna, często komiczna, pikareska.

Przygody J. prowadzą go do Chase'a, jego towarzysza podróży i miłosnego zainteresowania, a także do Arta, męża Chase, ewangelickiego gubernatora Meksyku, który werbuje J. do zbudowania nowego rodzaju muzeum Holokaustu obok Muzeum Kreacjonistycznego poza Cincinnati, muzeum Holokaustu, które Art i jego ewangeliczni zwolennicy mają nadzieję, że w końcu pokaże Żydów takimi, jakimi byli naprawdę.

Yid World, który kończy się jako litewski park rozrywki, jest oczywiście porażką, podobnie jak wszystkie próby J., aby połączyć się ze swoim niesamowitym i okropnym dziedzictwem, aż w końcu J. podejmuje ostatnią epicką próbę zbudowania środków, za pomocą których skonfrontuje się ze swoim marzycielem.

Last Tower to Heaven zmaga się z tym, co to znaczy czerpać siłę sprawczą i tożsamość ze zbiorowej traumy, z tym, co to znaczy być jednocześnie snem o Holokauście, a jednocześnie nieporządnie żywym w naszym świecie. Ostatecznie ta walka zmusza J do nauczenia się, jak budować historię z miłości, dla swojej miłości.