Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje „Ostatniej sprawy Trenta” odzwierciedlają mieszankę podziwu dla jej statusu klasycznego kryminału i krytyki za przestarzały styl i tempo. Czytelnicy doceniają jego historyczne znaczenie i zawiłą fabułę, ale niektórzy uważają, że proza jest ciężka, dialogi drętwe, a tempo powolne w niektórych sekcjach. Pomimo tych wad, wielu zgadza się, że oferuje intrygujące zwroty akcji i jest znaczącym prekursorem współczesnej fikcji tajemniczej.
Zalety:⬤ Wciągająca i złożona zagadka z wieloma intrygującymi zwrotami akcji
⬤ chwalona przez znanych autorów, takich jak Agatha Christie i Dorothy Sayers
⬤ duże znaczenie historyczne w gatunku detektywistycznym
⬤ dobrze skonstruowana fabuła
⬤ przyjemne postacie
⬤ odpowiednia dla fanów klasycznych tajemnic
⬤ oferuje satysfakcjonujące i zaskakujące rozwiązanie.
Wady:⬤ przestarzały i archaiczny styl prozy, który może być wyzwaniem dla współczesnych czytelników
⬤ niektóre długie akapity i powolne tempo mogą sprawić, że będzie to nużące
⬤ sztywne i przestarzałe dialogi mogą zakłócać immersję
⬤ różne wydania mają problemy, takie jak drobny druk, który może być trudny do odczytania
⬤ niektórzy czytelnicy uznali fabułę za zbyt zawiłą lub powtarzalną.
(na podstawie 66 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Trent's Last Case (Philip Trent, Book 1)
Zawartość książki:
Napisana w reakcji na to, co Bentley postrzegał jako sterylność i sztuczność kryminałów swoich czasów, Ostatnia sprawa Trenta przedstawia Philipa Trenta, zbyt ludzkiego detektywa, który nie tylko zakochuje się w głównym podejrzanym, ale także dochodzi do genialnego wniosku, który jest całkowicie błędny.
Ostatnia sprawa Trenta rozpoczyna się, gdy amerykański finansista milioner Sigsbee Manderson zostaje zamordowany podczas wakacji w Anglii. Londyńska gazeta wysyła Trenta do zbadania sprawy, a ten wkrótce staje w szranki z inspektorem Murth ze Scotland Yardu w poszukiwaniu rozwiązania zagadki pełnej dziwnych, tajemniczych zwrotów akcji.
Nazwana przez Agathę Christie jednym z najlepszych kryminałów, jakie kiedykolwiek napisano, Ostatnia sprawa Trenta zachwyca pełnokrwistymi postaciami, naturalnością i lekkim humorem, a także stylem, który, jak zauważyła Dorothy Sayers, waha się od barwnej retoryki po delikatną i ironiczną literacką fantazję.
