Ocena:

Recenzje pamiętnika Buda Shawa stanowią mieszankę pochwał i krytyki. Wielu czytelników doceniło wciągający styl pisania i szczere przedstawienie emocjonalnych i zawodowych wyzwań stojących przed chirurgiem transplantologiem. Niektórzy uważali jednak, że książka zbytnio skupia się na życiu osobistym autora kosztem głębszego wglądu w dziedzinę transplantacji.
Zalety:⬤ Prowokujący i przejmujący tekst, który oddaje osobiste i zawodowe życie chirurga transplantologa.
⬤ Wciągające narracje, które rezonują z czytelnikami, szczególnie tymi z sektora opieki zdrowotnej.
⬤ Oferuje surowe i szczere spojrzenie na emocjonalne zmagania i triumfy praktyki chirurgicznej.
⬤ Zapewnia cenny wgląd w świat chirurgii transplantacyjnej, podkreślając poświęcenie i wyzwania stojące przed chirurgami.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali, że skupienie się na życiu osobistym autora jest przesadne, odciągając uwagę od treści dotyczących chirurgii transplantacyjnej, których oczekiwali.
⬤ W kilku recenzjach wspomniano o braku ciepła i współczucia ze strony autora.
⬤ Niektóre narracje i używany język były krytykowane jako nieodpowiednie lub niepotrzebne.
⬤ Nieliniowa struktura utrudniała niektórym czytelnikom śledzenie osi czasu.
(na podstawie 97 opinii czytelników)
Last Night in the OR: A Transplant Surgeon's Odyssey
Dla czytelników "Nie szkodzić" Henry'ego Marsha, "Wyznań chirurga" Paula A. Ruggieriego i "Lepiej" Atula Gawande, pionier chirurgii dzieli się wspomnieniami z życia w jednej z najbardziej wymagających dziedzin chirurgii.
Lata 80. przyniosły rewolucję w dziedzinie przeszczepów narządów, a dr Bud Shaw, który studiował pod kierunkiem Toma Starzla w Pittsburghu, był na pierwszej linii frontu. Obecnie na emeryturze, dr Shaw opowiada o chwilach udręki i uniesienia, frustracji i nagrody, rozpaczy i nadziei w walce o ratowanie pacjentów. Ujawnia bardzo intymne momenty swojej kariery medycznej: mówienie mężowi pacjenta, że jego żona zmarła podczas operacji; zmaganie się z ukończeniem dwudziestogodzinnej operacji, gdy wyczerpanie psychiczne i fizyczne zbliża się coraz bardziej; i latanie, aby pobrać organ dawcy, podczas gdy pacjent czeka na sali operacyjnej. W tych bardziej emocjonalnie naładowanych winietach są też spokojniejsze, takie jak dorastanie na wsi w Ohio i budzenie się późno w nocy przez kroki na korytarzu, gdy jego ojciec, również chirurg, wymknął się z domu, aby zająć się pacjentem na ostrym dyżurze.
Zgodnie z tradycją Mary Roach, Jerome'a Groopmana, Erica Topola i Atula Gawande, Last Night in the OR to ekscytujący, szybki i pięknie napisany pamiętnik, który urzeknie czytelników swoją odwagą, intymnością i szczerością.