The Last Humanity: The New Ecological Science
W ciągu ponad dwudziestu prac Fran ois Laruelle rozwinął jeden z najbardziej osobliwych i unikalnych sposobów myślenia we współczesnej filozofii. Niniejszy tom rozwija styl jego późnych prac, w których starał się łączyć idiomy różnych dziedzin (od języka mechaniki kwantowej po teologię, mesjanizm i gnostycyzm), tworząc niestandardowe fikcje filozoficzne, które dalej wyrażają jego myślenie o radykalnej immanencji w odniesieniu do szerokich tematów i obaw.
Skupiamy się tutaj na ponownej ocenie jego próby przemyślenia tego, co to znaczy być człowiekiem. Znaczna część tej pracy miała miejsce poprzez zaangażowanie w naukę, politykę i religię, ale teraz widzimy, jak Laruelle mierzy się z wyzwaniem ekologii dla swojego rodzaju humanizmu (który nazwałby „nie-humanizmem”, co oznacza niestandardowy humanizm). Wyzwanie to polega na myśleniu o etycznych wymaganiach innych podmiotów w ramach ogólnej ekologii. Chodzi mianowicie o życie roślin i innej roślinności obok życia zwierząt.
Książka ta, zajmująca się przecięciami między nauką a filozofią w aktualnej myśli francuskiej, jest szczególnie interesująca dla tych, którzy interesują się filozoficznymi innowacjami i odnową myśli ekologicznej, które wpłynęły na teorię ekologiczną. Pierwsze angielskie tłumaczenie kluczowej pracy tego wysoce oryginalnego filozofa eksperymentalnego z pewnością pomoże ugruntować jego miejsce na firmamencie awangardowych francuskich myślicieli, od Derridy i Deleuze'a po Badiou.
