Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „The Franchise” stanowi kronikę niezwykłej kariery Toma Seavera jako miotacza New York Mets, szczegółowo opisując zarówno jego osiągnięcia na boisku, jak i życie osobiste. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają spostrzeżenia autora i nostalgię otaczającą erę Seavera, wielu krytykuje książkę za stronniczy portret, nadmierny kult bohatera i dezorganizację treści.
Zalety:Czytelnikom podobały się szczegółowe opisy kariery Seavera, zwłaszcza sezonów 1969 i 1973, a także nostalgiczne momenty związane z jego boiskami i meczami. Niektórzy uznali, że autor jest pouczający i zabawny, oddając istotę wpływu Seavera na baseball i jego charakter.
Wady:Krytycy zwrócili uwagę na jawną stronniczość autora w stosunku do Seavera, sugerując, że doprowadziło to do braku równowagi i obiektywizmu w narracji. Skargi obejmowały niską jakość pisania, powtarzające się treści, zbyt wiele niepowiązanych komentarzy politycznych i tendencję do wyolbrzymiania osiągnięć Seavera przy jednoczesnym odrzucaniu wszelkich wad. Kilku czytelników uznało ją za rozczarowującą dla fanów szukających bezstronnej biografii.
(na podstawie 15 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Last Icon: Tom Seaver and His Times
Zawartość książki:
Na początku 1969 roku Nowy Jork i wszystko, co reprezentował, było w rozsypce: politycznie, kryminalnie i sportowo.
Ale podczas gdy Simon i Garfunkel ubolewali nad brakiem ikony sportu, takiej jak Joe DiMaggio, nowoczesny Lancelot wyruszył w drogę, aby poprowadzić New York Mets na wyżyny ponad wszelką sportową chwałę. Ta książka opowiada pełną, nieskazitelną historię wielkiego Toma Seavera, tego najrzadszego ze wszystkich amerykańskich bohaterów, nowojorskiej ikony sportu.
W mieście, które produkuje nie zwykłych śmiertelników, ale bogów sportu, Seaver reprezentował ostatnią rasę. Jego czyny, jego czasy, jego miasto - to była część zanikającej ery, ery niewinności. W 1969 roku, sześć lat po zabójstwie Johna F.
Kennedy'ego, Seaver i Mets byli ostatnim tchnieniem idealizmu przed wolną agenturą, Watergate i cynizmem. Oto historia „Toma Terrific” z „Amazin' Mets”, człowieka godnego miejsca obok DiMaggio, Rutha, Mantle'a i Namatha w panteonie nowojorskich idoli.
