Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.
The Last Ecstasy of Life: Celtic Mysteries of Death and Dying
Przewodnik po świętych etapach procesu śmierci i umierania widzianych oczami celtyckiego anamnezy.
- Podkreśla, w jaki sposób praca z cieniem, integracja ran z przeszłości i uzdrowienie naszego rodowodu pozwala nam ułatwić ekstatyczne przejście do następnego życia.
- Oferuje ćwiczenia i wizualizacje, które pomagają nam zintegrować emocje, takie jak gniew i smutek, które wpływają na gotowość duszy do opuszczenia ciała, gdy nadejdzie czas.
- Omawia, co dzieje się z naszymi komórkami, gdy umieramy w odniesieniu do ludzkiego pola energetycznego i bada podróż duszy przez a tes lub bardos.
W tradycji celtyckiej umieranie jest uważane za akt narodzin, naszej świadomości przechodzącej z tego życia do następnego. Rolą anamiry jest rola położnej, świętego strażnika siły życiowej, który wspiera umierającą osobę, będąc świadkiem jej podróży.
Phyllida Anam- ire, zainspirowana wczesnym doświadczeniem bliskim śmierci i własną pracą życiową, oferuje intymny przegląd świętych etapów procesu śmierci i umierania, widzianych przez pryzmat jej celtyckiego dziedzictwa. Pokazując, że żyjemy dalej po tym, jak nasze ciało przestaje istnieć, przygląda się umieraniu z punktu widzenia naszego ludzkiego pola energetycznego i omawia, co dzieje się z naszymi komórkami, gdy umieramy w odniesieniu do żywiołów.
Phyllida podkreśla, jak ważna jest praca z naszymi psycho-duchowymi cieniami i ranami oraz rozwiązanie i zintegrowanie jak największej ilości naszego bólu w tym życiu, abyśmy mogli przejść bez obciążeń i z wdziękiem do naszej następnej egzystencji. Wyjaśnia, w jaki sposób uzdrowienie naszego rodowodu przed opuszczeniem ciała ułatwia nie tylko nasze przejście, ale także uwalnia przyszłe pokolenia od bólu, poczucia winy i wstydu przechowywanego w naszych wzorcach rodzinnych. Włączając ćwiczenia i wizualizacje, autorka sugeruje sposoby na zintegrowanie tłumionych emocji, które wpływają na gotowość duszy do opuszczenia ciała, gdy nadejdzie czas. Dzieli się również celtyckimi błogosławieństwami i wierszami, aby wesprzeć proces umierania i żałoby oraz podkreśla, że to, co naprawdę ma znaczenie, to zdolność do autentycznej współczującej miłości - w życiu, w śmierci i po niej. Odnosi się do ciała astralnego i podróży duszy przez a tes lub bardos i ujawnia, w jaki sposób, gdy dusza jest w pełni przygotowana do opuszczenia swojej materialnej formy, umierająca osoba doświadcza duchowej ekstazy.
Zapewniając głębokie duchowe zrozumienie procesu umierania i życia pozagrobowego, pokazuje, jak możemy doświadczyć ostatniej ekstazy w naszym obecnym życiu nie tylko poprzez uwolnienie się od strachu przed śmiercią i przygotowanie się, ale także poprzez świadome i współczujące życie aż do nadejścia ostatniej chwili.