Ocena:

The Last of the Atalanteans to kontynuacja powieści A Drowned Kingdom, kontynuująca historię księcia Othruna z Atalantyxu, który porusza się po politycznie napiętym krajobrazie, aby przywrócić tron swojemu sojusznikowi. Powieść zawiera bogaty świat, rozwój postaci oraz mieszankę akcji i intryg politycznych, przedstawionych z jednego punktu widzenia Othruna. Tempo jest lepsze, z natychmiastową akcją i satysfakcjonującym zakończeniem, co prowadzi do większej sagi zaplanowanej na więcej książek.
Zalety:Skomplikowane budowanie świata i bogata, szczegółowa proza, która urzeka czytelnika.
Wady:Silny rozwój postaci, zwłaszcza Othruna, który ewoluuje przez całą historię.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
The Last of the Atalanteans
Malowany mag. Niewierna królowa. Skradziony tron. Trzech lordów w przebraniu. Uciekając przed zniszczeniem Atalantyx, książę Othrun zawarł sojusze z królami Eltnish: dawnym wrogiem Hertem i królem Welym, który obiecał Othrunowi własne królestwo.
Kiedy królestwo Wely'ego zostało skradzione przez żonę Wely'ego, potężnego maga, i brata Wely'ego, przerażającego watażkę, Othrun opracował śmiały plan przywrócenia prawowitego króla. Śmiały plan zakładał, że Othrun wkroczy do Lynchun w przebraniu, ryzykując życie swoje i tych, którzy mu towarzyszą, aby obalić uzurpatorów. Ale aby spisek Othruna się powiódł, musi on powierzyć swoich Atalantean w niepewne ręce Herta - u progu konfrontacji z własnymi politycznymi wyzwaniami dotyczącymi władzy królewskiej, mając jednocześnie za zadanie ochronę zwolenników Othruna - nawet gdy Wely, uwięziony tam, gdzie powinien być królem, ryzykuje zarówno koronę, jak i głowę, na której siedziała, na przetrwanie Othruna.
Zdolności Othruna, jego wiara i zaufanie do tajemniczego ducha opiekuńczego wkrótce zostaną wystawione na próbę. Mag Lysi wciąż wplątuje się w sprawy Othruna, kusząc go, podważając jego przekonania i grożąc, że jego plany legną w gruzach. Ale Othrun, Władca Ostatniego z Atalantów, nie zamierza zawieść. Zostanie królem. Albo zginie próbując. Othrun wyruszy na bitwę i zatriumfuje wbrew przeciwnościom losu. Jeśli nie, wszystko zostanie spalone na popiół, strawione w ogniu jego ambicji. I tak powiewa starożytny sztandar wojenny atalanckich królów. Ostatni raz. Królestwo upadło. Powstanie legenda.