The Last Ulysseans: Culture and Modernism in Montreal
W latach trzydziestych XX wieku ekscytujące środowisko miejskie Montrealu stanowiło idealne miejsce dla zróżnicowanej grupy ludzi, którzy zebrali się, aby stworzyć rodzaj „salonu” w zawirowaniach Wielkiego Kryzysu. Przez dziesięć lat ci przyjaciele i znajomi spotykali się co tydzień w domu artysty Johna Lymana.
Postrzegali siebie jako „nowoczesnych”, jako część awangardy, która wówczas intensywnie zmieniała świat. Ci kanadyjscy moderniści wspierali sprawy lewicowe, opowiadali się za bardziej stabilnym porządkiem społecznym i zapowiadali bardziej inkluzywną kulturę. Przede wszystkim jednak poszukiwali sposobu, w jaki ich życie miałoby sens.
W książce The Last Ulysseans Molly Pulver Ungar opisuje prywatną i publiczną działalność tej dynamicznej grupy od początku Wielkiego Kryzysu, przez wybuch hiszpańskiej wojny domowej, aż po ostatnie lata lat 30. XX wieku.
W obliczu złowieszczej pewności kolejnej wojny w Europie, osoby te osiągnęły nowe zrozumienie tego, co to znaczy żyć nowoczesnym, znaczącym życiem. Ich świadome dążenie do nowych kierunków w poglądach, postawie i stylu życia wpłynęło na wiele zmian w powojennym społeczeństwie Ameryki Północnej.