Ostatni Skipjack

Opinie czytelników

Książka „The Last Skipjack” autorstwa Mary H. Fox otrzymała przytłaczająco pozytywne recenzje za piękną prozę, żywy rozwój postaci oraz wrażliwe przedstawienie rasy i kultury na wschodnim wybrzeżu Maryland w burzliwych czasach. Czytelnicy docenili głębię postaci i możliwość odniesienia się do ich doświadczeń. Wielu poleca ją jako lekturę obowiązkową zarówno dla nastolatków, jak i dorosłych.

⬤ Pięknie napisana i dopracowana proza. # Żywe postacie, które wydają się prawdziwe.
⬤ Szczere przedstawienie kwestii kulturowych i rasowych.
⬤ Wciągająca historia, która oddaje lokalne nastroje i historię.
⬤ Odwołuje się do szerokiej publiczności, odpowiedniej zarówno dla nastolatków, jak i dorosłych.
⬤ Zachęca czytelników do emocjonalnych reakcji i dyskusji.

⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że nie jest to ich typowy gatunek, choć większości to nie zniechęciło.
⬤ Tematy rasizmu i zmagań społeczno-ekonomicznych mogą być intensywne dla niektórych czytelników.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Last Skipjack

Zawartość książki:

Książka Mary Fox The Last Skipjack przywołuje do życia czasy podobne do naszych, czasy, w których zmieniały się sposoby życia, a ci, których to dotyczyło, "krążyli wokół wozów", próbując uchronić się przed tymi zmianami. W latach 60. w Cambridge w stanie Maryland drobni dzierżawcy tracili ziemię na rzecz większych, bardziej zmechanizowanych operacji; lokalna fabryka i odlewnia były zamykane; skipjacki nie pogłębiały już dna ostryg, kobiety dłużej pozostawały w szkole, a czarnoskóra młodzież szukała praw obywatelskich. Niektórzy bohaterowie Foxa są tak samo zdezorientowani co do przyczyn i skutków takich zmian, jak dziś osławieni Dumni Chłopcy. Inni widzą wyraźnie, ale mają ograniczoną moc, by przyspieszyć lub zapobiec zmianom gospodarczym i społecznym, których obawiają się ich sąsiedzi - lub których pragną. A kilku - Celie, Gabe, Ava, Isaac - kilku reprezentuje przyszłość wartą dokładnego zbadania.

Świat powieści jest bardzo podobny do tego, w którym dorastał jej autor. Życie w Skipjack's Cambridge jest.

Bogaty w drobne przygody, irytujące rodzeństwo, przeciętnych kucharzy, nieostrożnych kierowców, pływaków, którzy nie umieją pływać. Oglądamy je głównie oczami dwóch młodych dziewcząt, czarnoskórej Avy Skipton i białej Celie Mowbray. W trakcie tego procesu dowiadujemy się wiele o tym, jak kształtowane są jednostki i jak one kształtują innych. Świat Skipjack jest wypełniony rodzicami o dobrych intencjach i mądrymi mentorami, liderami społeczności i małymi buntownikami, a także garstką niezapomnianych nienawistnych postaci. Aby przetrwać w Cambridge, Celie i Ava opanowują etykiety związane z rozmowami z właścicielami lub najemcami, z głupimi kolegami z klasy i potencjalnymi kochankami, z bezradnymi maluchami lub potencjalnymi pracodawcami. Uczą się też innych "etykiet" oczekiwanych w komunikacji międzyrasowej. Dowiadują się, jak działają subtelne obelgi, jak działa współczucie i manipulacja oraz jak narzuca się i akceptuje wstyd.

Fox przedstawia swoich bohaterów obiektywnie, szczerze, bez nostalgii, ale też bez przesady. Kiedy Celie i Ava spotykają się jako dziesięciolatki, nawiązują szybką i głęboką więź. Są tak mądre, jak tylko dziesięciolatki mogą być - widząc i oceniając zgodnie ze skomplikowanymi standardami, które już zaczęły przyswajać. W miarę jak dorastają, sami oceniają te standardy, dostosowują je, rozumieją i opierają się niektórym presjom, które tworzą. Celie, niezmiennie optymistyczna potomkini dzierżawców rolnych, zostaje pielęgniarką środowiskową w najbiedniejszej czarnej części miasta. Ava, samodeprecjonująca się córka socjopatycznej matki, dołącza do ruchu Black Power, zamierzając wykorzystać swoje umiejętności retoryczne do tworzenia pozytywnych zmian.

Ci, którzy studiowali ruch na rzecz praw obywatelskich, mogą pamiętać Cambridge w stanie Maryland jako miejsce podpaleń i zamieszek w 1963 roku i ponownie w 1967 roku. Fox ożywia to miejsce w niezapomniany sposób.