Ostatni rytuał: powieść grozy Arkham

Opinie czytelników

Książka „The Last Ritual” autorstwa S.A. Sidora to wciągająca pozycja z serii Arkham Horror, łącząca dobrze zarysowanych bohaterów, wciągającą fabułę i klimatyczną scenerię, która spodoba się fanom kosmicznego horroru. Podczas gdy wielu czytelnikom podoba się tempo powieści i nostalgiczne powiązania z uniwersum Lovecrafta, niektórzy uważają, że brakuje jej głębi w reakcjach postaci i ma nierozwiązane elementy fabuły.

** Angażujące i dobrze zdefiniowane postacie, które zwiększają immersję. ** Mocne tempo z cliffhangerami, które utrzymują zainteresowanie czytelnika. ** Żywe opisy scenerii z lat 20. ubiegłego wieku, które przywołują atmosferę uniwersum Arkham Horror. ** Przyjemna zarówno dla fanów Lovecrafta, jak i tych, którzy dopiero poznają serię, ponieważ jest to samodzielna historia. ** Piękna prezentacja i dobrze skonstruowana narracja.

** Niektórzy czytelnicy uważają reakcje postaci za nierealistyczne, co zmniejsza immersję. ** Niezręczne przejścia między scenami w niektórych częściach narracji. ** Luki fabularne i brak głębi w rozwoju niektórych postaci. ** Nie wszyscy fani zgadzają się, że dorównuje ona jakością poprzednim książkom z serii Arkham Horror, w szczególności „Wrath of N'Kai”. ** Niektórzy mogą uznać słownictwo specyficzne dla danego okresu za przeszkodę w płynności.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Last Ritual: An Arkham Horror Novel

Zawartość książki:

Sztuka szalonego surrealisty grozi rozerwaniem tkaniny rzeczywistości w tej pokręconej opowieści o horrorze i spisku z dzikiego, popularnego świata Arkham Horror. Aspirujący malarz Alden Oakes zostaje zaproszony do tajemniczej komuny artystycznej w Arkham: Nowej Kolonii.

Kiedy słynny hiszpański surrealista Juan Hugo Balthazarr odwiedza kolonię, Alden i inni artyści szybko ulegają jego charyzmatycznemu urokowi. Balthazarr organizuje szereg dekadenckich przyjęć dla elity społecznej Arkham, wyczarowując tajemne iluzje, które zacierają granice między koszmarem a rzeczywistością.

Dopiero powoli Alden zaczyna podejrzewać, że szydercze rytuały Balthazarra mają na celu przebicie się przez te mury i uwolnienie tego, co znajduje się poza nimi. Alden musi działać, ale może być już za późno, by ocalić siebie, nie mówiąc już o Arkham.