Ostatni Prusak: Biografia feldmarszałka Gerda von Rundstedta

Opinie czytelników

Książka jest dobrze zbadaną biografią feldmarszałka Gerda von Rundstedta, obejmującą jego karierę wojskową i życie osobiste podczas i po II wojnie światowej. Podczas gdy wielu czytelników uznało ją za pouczającą i wciągającą, inni krytykowali ją za brak głębi i liczne błędy typograficzne.

Wiele recenzji chwali książkę za to, że jest dobrze napisana, pouczająca i zapewnia kompleksowy przegląd kariery wojskowej von Rundstedta, a także jego charakteru i życia osobistego. Czytelnicy uznali ją za wartościową dla zrozumienia zarówno II wojny światowej, jak i historii wojskowości. Książka jest chwalona za wgląd w złożoną postać historyczną, która była szanowana zarówno przez sojuszników, jak i wrogów.

Krytyka obejmuje skargi na nadmierne błędy typograficzne i niespójności w tekście. Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że książce brakuje głębi w odniesieniu do niektórych szczegółów historycznych i wydarzeń, czując, że istotne momenty zostały omówione powierzchownie. Ponadto pojawiają się wzmianki o tym, że książka staje się momentami nudna i nie obejmuje odpowiednio określonych aspektów życia von Rundstedta, przez co niektórzy czują się rozczarowani.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Last Prussian: A Biography of Field Marshal Gerd Von Rundstedt

Zawartość książki:

Feldmarszałek Gerd von Rundstedt (1875-1953) był jednym z czołowych niemieckich dowódców II wojny światowej. Po służbie na froncie zachodnim i wschodnim w latach 1914-1918, stale piął się po szczeblach kariery, zanim przeszedł na emeryturę w 1938 roku.

Odwołany do planowania ataku na Polskę, odegrał wiodącą rolę w tym ataku i inwazji na Francję w 1940 roku. Następnie dowodził Grupą Armii Południe w ataku na Rosję, zanim został zwolniony pod koniec 1941 roku. Ponownie odwołany, został głównodowodzącym na Zachodzie i jako taki stanął w obliczu inwazji aliantów na Francję w 1944 roku, ale został usunięty w lipcu tego samego roku.

Powrócił na stanowisko we wrześniu 1944 r. i ponosił ogólną odpowiedzialność za kontrofensywę w Ardenach w grudniu 1944 roku.

Schwytany przez Amerykanów, został przekazany Brytyjczykom, którzy chcieli osądzić go za zbrodnie wojenne. Tylko jego zły stan zdrowia zapobiegł temu.