Opinie czytelników
Podsumowanie:The Last Projector autorstwa Davida Jamesa Keatona to złożona, ambitna powieść, która przeplata wiele narracji w niekonwencjonalny i często chaotyczny sposób. Czytelnicy opisują ją jako szaloną podróż bogatą w popkulturowe odniesienia, absurdalne scenariusze i unikalny styl narracji, który rzuca wyzwanie tradycyjnym strukturom fabularnym. Opinie na temat tej książki są bardzo zróżnicowane, co sugeruje, że może ona spolaryzować odbiorców ze względu na swoją wymagającą naturę i niekonwencjonalną fabułę.
Zalety:** Skomplikowana i ambitna struktura narracyjna ** Bogata w popkulturowe odniesienia i humor ** Żywe postacie i wciągające dialogi ** Prowokujące do myślenia tematy, które badają ludzką naturę ** Wyjątkowe doświadczenie czytelnicze, które zachęca do głębokiego zaangażowania ** Przezabawna i zabawna, dzięki czemu jest przyjemna pomimo swojej złożoności
Wady:** Trudna do zrozumienia w całości ** Może wydawać się rozwlekła lub zbyt rozległa ** Może być polaryzująca dla czytelników ze względu na swój abstrakcyjny styl ** Może sprawić, że czytelnicy poczują się zdezorientowani lub zagubieni ** Nie nadaje się dla tych, którzy preferują tradycyjne opowiadanie historii
(na podstawie 24 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Last Projector
Zawartość książki:
W tym histerycznym śnie o gorączce poznaj szalonego sanitariusza, który stał się reżyserem porno, wyrwanym z nieustannie zmieniającej się fantazji z lat 80. Odkryj zbrodnię, która cofa się w czasie do daleko idącego zatuszowania na tyłach karetki pogotowia. Ujawnienie maniakalnej obsesji na punkcie tatuaży i tego, jak spiskują, by zrujnować integralność filmu i zepsuć samą tożsamość. Rozwikłanie tajemnicy otaczającej trzy pokolenia kobiet i jeden wspólny sekret. I podążaj za dwójką terrorystów-amatorów, których nieprawdopodobna historia miłosna pędzi w kierunku apokalipsy.
„Chcę wiedzieć, gdzie David James Keaton kupuje swoje spodnie. Musi istnieć jakiś specjalistyczny sklep, w którym można kupić spodnie z wystarczającą ilością miejsca, aby mógł włożyć w nie swoje ogromne jaja. The Last Projector (na ponad 500 stronach) zachowuje pewną rękę i ogromny głos kogoś, kto jest w długiej i legendarnej karierze. I to jest jego @#$%&! debiut. Niesamowicie zabawny i w dobrym tempie, przekraczający gatunki w punktach z subtelnym talentem, którego nawet nie zauważysz na początku, jest to otwarcie dla wielkiego nowego głosu „. -Todd Robinson, autor The Hard Bounce i redaktor naczelny Thuglit
„Najbardziej oczekiwana książka 2014 roku. Do diabła, to najbardziej oczekiwana książka odkąd istnieje ten podcast.” -Booked.
„Wyobraź sobie wypełniony piaskiem świat Harry'ego Crewsa, który zderza się z gęstą literacką gonitwą Williama Gaddisa, a znajdziesz się w kraju Davida Jamesa Keatona. Jego ekscytujący debiut, The Last Projector, to bulgocząca, epicka opowieść o tym, jak cudownie popieprzona jest Ameryka”. -Patrick Wensink, autor książki „Broken Piano for President”.
„David James Keaton jest monomaniakalnym geniuszem, łączącym słowa w najbardziej wysuniętym na ogon pokoju twojego nasyconego filmami wężowego mózgu, a Ostatni projektor jest jego arcydziełem. Jest szalony, anarchiczny i cholernie genialny. Nie mogę się doczekać, by przeczytać ją ponownie”. -Benjamin Whitmer, autor Cry Father i współautor książki Satan Is Real: The Ballad of the Louvin Brothers, wybranej przez krytyków New York Timesa.
„Mówi się, że autorzy mają coś, co nazywa się 'głosem'? Keaton jest legionem. To „Tap, tap, tap”, które można usłyszeć w tej książce? Nie otworzyłbym jej bez szybkiego „Klaatu barada nikto” na dokładkę”. -Jedidiah Ayres, autor Peckerwood i ojciec chrzestny serii Noir at the Bar.
„Mówiąc wprost, David James Keaton jest pokręconym geniuszem, a jego twórczość czyta się na własne ryzyko, ryzyko załamania nerwowego lub moralnego... Historie Keatona są jak tajne mapy do morderczych bagien, gdzie ciała są zakopywane przez seryjnych morderców, którzy tworzą fankluby Keatona... Powiedzmy, że jesteś szalonym naukowcem i chcesz stworzyć pisarza-potwora przyszłości, cóż, najpierw wykopujesz zwłoki Kafki, zdobywasz trochę DNA, potem robisz to samo z Davidem Fosterem Wallace'em, a następnie wrzucasz do mieszanki trochę Stephena Kinga i Woody'ego Allena. Dodajemy szczyptę Poego i Roberta Parkera, energicznie potrząsamy probówką i mamy Davida Jamesa Keatona. Jego teksty są tak chorobliwie żywiołowe i gargantuiczne jak gotyckie sterowce, wysokie opowieści o teleportacji do miejskiego mitu i tajemnicy, post-prawdy, anty-rzeczywistości, łamią wszelkie zasady zwykłej fikcji i dobrego smaku „. -Chuck Kinder, autor Honeymooners: A Cautionary Tale i Last Mountain Dancer
