Ostatni lot „Lady Jeannette

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają rozległe badania i fascynującą narrację pana Cole'a dotyczącą katastrofy bombowca B-24 i wynikającego z niej śledztwa w sprawie szczątków członków załogi. Książka łączy w sobie elementy autobiografii i tajemnicy, zagłębiając się w wydarzenia historyczne związane z II wojną światową i ukryte historie amerykańskich lotników. Oddaje poświęcenie autora w odkrywaniu prawdy o przeszłości, pomimo wyzwań związanych z dokumentacją historyczną.

Dobrze zbadana i wciągająca, łączy elementy autobiograficzne z tajemnicą, koncentruje się na ważnych narracjach historycznych, szczególnie związanych z II wojną światową i mniej znanymi szczegółami dotyczącymi szczątków lotników. Przypadnie do gustu entuzjastom historii.

Może nie spodobać się czytelnikom niezainteresowanym historią wojskowości, a fragmenty mogą stać się nużące dla osób spoza grupy docelowej.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Last Flight Of The 'Lady Jeannette'

Zawartość książki:

W pełni opatrzona przypisami, ponownie opublikowana 8. książka o historii lotnictwa USAAF.

W pełni opisuje badania prowadzone przez autora w latach 1991-1998 w celu ustalenia prawdziwego miejsca katastrofy samolotu B-17 "Lady Jeannette". Korzystając z setek wywiadów, wizyt na miejscu katastrofy, Archiwów Narodowych i Agencji Badań Historycznych USAAF, autor udowodnił, że B-17 rozbił się w Tincourt-Boucly, w departamencie Sommy we Francji. Następnie, po opublikowaniu książki w twardej oprawie w 1998 roku, autor otrzymał w prezencie dwie identyfikowalne relikwie bombowca, który rozbił się w tym miejscu.

Trzy miesiące zajęło autorowi udowodnienie, że nie był to B-17, który rozbił się w tym miejscu, jak wskazują dwa odznaczenia Medalem Honoru Kongresu, wraz ze wszystkimi innymi oficjalnymi dokumentami USA, był to w rzeczywistości ściśle tajny B-24 z 38 Dywizjonu Bombowego (RCM - Radar Counter Measures), który został zestrzelony przez "przyjazny ogień" amerykańskiego nocnego myśliwca P-61.

B-24 wykonywał ściśle tajną nocną misję dla RAF-u, zagłuszając elektronicznie niemieckie radary i odbiorniki radiowe. Sprzęt na pokładzie ściśle tajnego B-24 był uważany za tak tajny, że ustne rozkazy najwyższego dowódcy nakazały zatuszowanie jego katastrofy we Francji poprzez przeniesienie oficjalnego miejsca katastrofy B-17, który rozbił się 14 godzin i 138 mil dalej.

5 godzin i 138 mil dalej, na miejsce katastrofy B-24. Na początku grudnia 1944 r. złożono dwa wnioski o Medal Honoru Kongresu dla dwóch pilotów B-17, wykorzystując opis katastrofy ściśle tajnego B-24 i śmierci trzech członków jego załogi.

Zamiast prawdziwych okoliczności i śmierci czterech członków załogi nad B-24. Książka jest w pełni opatrzona przypisami, z każdą adnotacją pokazującą, co autor znalazł, ponieważ najpierw musiał udowodnić, że jego książka była w 50% błędna, podczas gdy w rzeczywistości była w 99,9% poprawna. Z wyjątkiem tego, że Francuzi i Amerykanie przeprowadzili wywiady w miejscu katastrofy Tincourt-Boucly i w jego pobliżu, wchodząc w interakcję z ocalałą załogą ściśle tajnego B-24.

Jednak to, co wydarzyło się w powietrzu z B-17 przed jego katastrofą, wydarzyło się dokładnie tak, jak napisano. Jest to pierwsza książka z trylogii składającej się z trzech części.

Książka ta szczegółowo opisuje pierwsze siedem lat badań autora. Druga książka, "The Best Kept Secret Of World War Two", jest bezpośrednim, dzień po dniu, miesiąc po miesiącu i rok po roku opisem wydarzeń, odkrytych podczas osiemnastu lat badań nad katastrofami obu samolotów. Trzecia książka, Researching "The Best Kept Secret Of World War Two", będzie zawierała, w tym samym formacie co ta książka, dodatkowe lata badań po tym, jak ta książka została po raz pierwszy opublikowana.

Podobnie jak ta książka, przedstawi ona badania, w tym odkrycia prowadzące do prawdziwej identyfikacji zarówno ściśle tajnego miejsca katastrofy B-24, jak i miejsca katastrofy B-17.